|
దా మును కానకుం బనిచి తద్వ్యధ నిప్పుడు కుందిన న్ఫలం
బేమి సుమంత్ర యైన విను మీ విటు క్రమ్మఱ వచ్చువేళఁ దా
నేమనె రాఘవుం డనుజుఁ డేమనె నేమనె సీత చెప్పుమా.
| 1212
|
తే. |
ఆశ్వినులభంగి సుందరు లమితతేజు, లైన మన్నందనులు ఘోరకాననమున
కరుగునప్పుడు వీక్షించి నందువలన, సూత నీవు సిద్ధార్థుండ వైతివి కద.
| 1213
|
తే. |
అమరపదతుల్య మైనరాజ్యంబు విడిచి, సాధుగతిఁ బూని యడవికిఁ జనిన సుతుని
విధము వినుపింపు నట్లైన నిలుతుఁ గొంత, దడవు మేనఁ బ్రాణంబులు దాల్తు నిపుడు.
| 1214
|
వ. |
మఱియు స్వర్గపదంబున నుండి సాధుమధ్యంబునం బడినయయాతిరాజర్షి
చందంబున స్వర్గతుల్యరామసాన్నిధ్యవిహీనుండనై నిర్గమించి తదీయాసనాది
వ్యాపారశ్రవణంబున జీవించి యుండెద నని రామనచనాకర్ణనోత్కంఠుండై
యడిగిన సుమంత్రుం డమ్మహీపతిం జూచి యెలుంగు సవరించికొని కంఠగత
బాష్పనిరుద్ధం బగువాక్యంబున ని ట్లనియె.
| 1215
|
సుమంత్రుఁడు దశరథునికి రామవాక్యములఁ జెప్పుట
సీ. |
వసుధేశ నే నిట వచ్చునప్పుడు రామచంద్రుండు నయధర్మసంహితముగ
మీతోడ నను మని ప్రీతితో నాతోడఁ జెప్పినవాక్యంబు చిత్తగింపు
మందంద శిరముచే వందనీయుం డగుమాయయ్య కిపుడు నామాఱు గాఁగ
నంజలిఁ గావించి యభివాదన మొనర్చి యడుగులఁ బడి యొత్తుమనియె మఱియు
|
|
తే. |
నంతిపురమునఁ గలవారి కధికభక్తి, వందన మొనర్చి వేర్వేఱ వరుసతోడ
సేమ మభివాదనంబును జెప్పు మనుచుఁ, బ్రియముతోఁ జెప్పె నాతోడ నృపవరేణ్య.
| 1216
|
వ. |
మఱియు మజ్జనని యగుకౌసల్యకుఁ బ్రణామంబుఁ జేసి నావచనంబులుగా
నద్దేవితోడం జెప్పు మని నాతోఁ జెప్పిన తెఱంగు వినుము.
| 1217
|
క. |
ధర్మము వదలక నిత్యము, నిర్మలమతి నగుచు వహ్నినిలయము తఱియం
దర్మిలి సేవించుచు స, త్కర్మునిఁ బతిఁ గొలుచు చునికి దగు నీ కెపుడున్.
| 1218
|
క. |
మానాభిమానముల గతి, మాని సవతులందు సూడు మాని నృపునికై
మానుగఁ గైకేయిని స, న్మానించుచు నుండు మతిసమంచితబుద్ధిన్.
| 1219
|
వ. |
తల్లీ భరతునియందు రాజ్యత్వప్రయుక్తగౌరవంబుఁ జేర్పుము రాజు లర్థజ్యేష్ఠు
లగుటం జేసి రాజధర్మంబు సంస్మరించి భరతునియెడ వైముఖ్యంబు విడువుమని
పలికి పదంపడి భరతునితోఁ జెప్పు మనిన తెఱంగు వినుము.
| 1220
|