| |
ప్రకారంబులఁ దదీయకల్యాణగుణవిశేషంబులు వక్కాణించుచు నిద్రాసుఖం
బులు విడిచి జాగరూకత్వంబున నప్రమత్తుం డై రక్షించుచుండె నిట్లు గోకులా
కులతీరయైనతమసానదితీరంబున నారాత్రి వసియించి యరుణోదయకాలంబున
రాముండు మేల్కని నిద్రించుచున్న ప్రకృతిజనంబుల నవలోకించి పుణ్యలక్ష
ణుం డైనలక్ష్మణున కి ట్లనియె.
| 965
|
| క. |
అనఘా చూచితే యీపుర, జను లెంతయు మనల విడువఁజాలక వనికిం
జనుదెంచెద మని కుతుకం, బునఁ బడి యున్నారు వృక్షమూలములందున్.
| 966
|
| క. |
ఉడుగుఁ డని యెంతఁ జెప్పిన, నుడుగరు వల దనుచు నింక నొత్తి పలికినం
గడువడిఁ దమప్రాణంబులు, విడిచెద మని యున్నవారు వెఱ్ఱితనమునన్.
| 967
|
| ఆ. |
వీ రెఱింగి రేని విడువక మనవెంట, నరుగుదెంతు రదియు భరము గానం
గడఁగి నిద్ర లేచుకంటె ముంగల మన, మరద మెక్కి పోద మతిరయమున.
| 968
|
రాముఁడు నిద్రితు లగుపౌరుల వంచించి వనమున కరుగుట
| వ. |
మఱియు నీ యిక్ష్వాకుపురవాసులు నాయం దనురక్తు లై నన్ను విడువంజాలక
వృక్షమూలంబుల నాశ్రయించి నిద్రించుచున్నవారు గావున వీరల వంచించి
చను టొప్పు వీ రరణ్యంబునందు సంచరించుచు నిడుమలఁ గుడువం జాల రని
పలికిన సాక్షాద్ధర్మస్వరూపం డైనరామునిం జూచి లక్ష్మణుండు దేవా యిదియే
నాకుం జూడ యుక్తం బై తోఁచుచున్న దట్లు గావింపు మనిన నారాముండు
సుమంత్రుం జూచి రథంబు రయంబున నాయితంబు గావింపు మనవుడు నతండు
జవసత్వసంపన్నంబు లైనహయంబులం బూన్చి సజ్జంబుఁ జేసి తెచ్చిన నారఘు
పుంగవుండు సీతాలక్ష్మణసహితంబుగా రథారోహణంబుఁ జేసి యమ్మహానది
నుత్తరించి మహామార్గంబు నాశ్రయించి శీఘ్రంబునం బోవుచుఁ బురజనమో
హనార్థంబు సుమంత్రు నవలోకించి మనపోయినతెఱంగు పౌరు లెఱుంగకుండు
విధంబున నీవు కొంతదూరంబు రథం బయోధ్యాపురంబున కభిముఖంబుగాఁ
దోలి గ్రమ్మఱ వనమార్గంబునకు మరల్పు మనిన నతం డట్ల కావించి క్రమ్మఱ
రథంబుఁ దోలుకొని రామునికడకుం జనుదెంచిన నమ్మహాత్ముండు సీతాలక్ష్మణ
సహితంబుగా సపరిచ్ఛదం బైనరథం బెక్కిన నాసుమంత్రుండు తపోవనమా
ర్గంబుఁ బట్టి హయంబుల రయంబునం దోలిన నవి వాయుజవంబునం బోవు
చుండె నిట్లు రాముండు జానకీలక్ష్మణసహితంబుగా రథారోహణంబుఁ జేసి
ప్రయాణానుకూలమంగళసూచకనిమిత్తదర్శనార్థం బొక్కింత రథం బుదఙ్ము
ఖంబు గావించి నిమిత్తస్వీకారానంతరంబున దక్షిణాభిముఖంబుగా వనమా
ర్గంబుఁ బట్టి చనియె నంతఁ దమసాతీరంబున నిద్రించి యున్న పౌరజనంబులు
ప్రభాతకాలంబున మేల్కాంచి రామునిం గానక దిక్కులు గలయం దిలకిం
చుచు శోకోపహతచిత్తు లై కొండొకసేపు చేష్టలు దక్కి యుండి వెండియు
|
|
