| |
తుం డైనసూర్యునిభంగి ననృతం బాడినమహర్షిపోలిక వ్యధితాకులితచిత్తుం
డై తేజోహీనుం డై శోకసంతాపకర్శితుం డై యదృష్టపూర్వవిషాదుం డై
యప్రహృష్టేంద్రియుం డై యూర్పులు పుచ్చుచున్నదశరథుం జూచి పాదం
బుచేతఁ బన్నగంబును సంస్పృశించినవానిపగిది భయంబుఁ గొని యచింత్య
కల్పం బైనజనకునిశోకంబు విలోకించి పర్వకాలసముద్రునిభంగి సంరబ్ధతరుం
డై పితృహితతత్పరుం డగురాముండు తొల్లి పరోక్షంబునందు నాయందుఁ గుపి
తుం డయ్యును నన్నువిలోకించినప్పుడు ప్రసాదం బొసంగు నట్టిపరమదయాళుం
డైనయిమ్మహీరమణుం డిపు డేలకో నన్ను విలోకించి ప్రీతి సేయక దుఃఖంబు
నొందియున్నవాఁ డని విచారించి విషణ్ణవదనుం డై దీనుండునుంబోలె శోకా
ర్తుం డై కైకేయి కి ట్లనియె.
| 416
|
రాముఁడు దశరథదుఃఖకారణముఁ గైకేయి నడుగుట
| చ. |
అతులకృపాసమృద్ధి నను నక్కునఁ జేర్చెడునట్టితండ్రి నేఁ
డతికుపితాత్ముఁ డై యునికి కైనవిధం బెఱిఁగింపు మేను దు
ర్మతి నొనరించినట్టియపరాధ మొకింతయు లేదు తల్లితో
హితమతితోడ నీ వయిన నివ్విభు వేఁడు మనుగ్రహార్థ మై.
| 417
|
| చ. |
ఇలపయి దేహధారులకు నెప్పు డపాయము లేనిసౌఖ్యము
ల్గలుగుట చాల దుర్లభము గావున మానవభర్త కంగహృ
త్కలితరుజావిశేషములు గల్గెనొ లే కనృతంబు లాడెనో
కలతెఱఁ గంతయుం దెలుపఁ గాఁ దగు నీ కిటు దాఁచ నేటికిన్.
| 418
|
| క. |
భరతునియందు సుమిత్రా, వరపుత్రునియందు మాతృవర్గమునందు
న్నరవరుఁ డశుభం బేమియుఁ, బరికించెనొ దానిఁ దెలియఁబలుకుము నాతోన్.
| 419
|
| క. |
జనకునకుఁ బ్రీతి సేయక, జనకునివాక్యంబు భక్తి సలుపక ధరలో
జననీ యొకత్రుటి యైనను, మనఁ జాలను గుపితుఁ డైన మనుటకు వశమే.
| 420
|
| క. |
తనపుట్టువునకు మూలం, బని యెఱుఁగువివేకశాలి యగునరుఁ డేలా
జనకుని యనువర్తింపఁడు, తన కిలఁ బ్రత్యక్షదైవతం బగుచుండన్.
| 421
|
| ఆ. |
జనని నీవు గర్వమునఁ గోపచిత్త వై, పరుషభాషణములు పలికి తొక్కొ
తండ్రిచంద మెల్లఁ దగఁ జెప్ప కుండిన, నిమిష మైన నోర్వనేర నింక.
| 422
|
| క. |
శ్రీమహితరూపుఁ డగునీ, భూమీశ్వరునం దభూతపూర్వవికారం
బేమికతంబునఁ బొడమె ద, యామతి నెఱిఁగింపు మమ్మ యనవద్యగుణా.
| 423
|
కైక రామునికి మున్ను తనకు దశరథుఁడు వరద్వయం బిచ్చిన తెఱం గెఱింగించుట
| వ. |
అనిన విని యయ్యంగన శంకారహితాంతరంగ యై సిగ్గు విడిచి రఘుపుంగవు నవ
లోకించి వుత్రా భవజ్జనకుండు గుపితుండు గాఁ డతనికి వ్యసనంబు లే దొక్కింత
మనోగతం బైనకార్యంబు గలదు ప్రియార్హుండ వైన నీతోడ నప్రియంబుఁ
|
|
