Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/328

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


దినములు పుడమిపై మనినకతంబునఁ గడువార్థకంబున బడలి మిగుల
దైన్యము నొంది పుత్రవియోగజనితార్తి కోర్వఁజాలక చేతు లొగ్గి వేఁడు


తే.

మామకాంజలిఁ గైకొని మంజువాణి, చాలఁ గారుణ్య మొనరింపఁ జాలుడనిన
వినుచు బడబాగ్నిగతి రౌద్రవేష యగుచు, నలుక రెట్టించి బలికె నవ్వెలఁది పతికి.

300


సీ.

భూనాథ మును వరంబు లొసంగి క్రమ్మఱఁ బరితపించెదవు నీపాటినృపులు
విన్న మెత్తురె వారు విన నీదుధార్మికత్వం బెట్లు వాక్రుచ్చి పలుకఁగలవు
మఱియు నాభూపతు ల్మద్వరదానప్రసంగంబుఁ జేసినసమత వారి
కుత్తరం బెయ్యది యొనరఁ జెప్పుదు వీవు భయదదేవాసురభండనమున


తే.

నన్నుఁ గాంచిన కేకయనాథపుత్ర, కే నొసంగినవరములు పూని మిథ్య
యనుచుఁ బల్కేదవో నృపజనుల కెల్ల, నపయశం బొనఁగూర్చితి వధిప నీవు.

301


వ.

అని గర్హించి పలికి క్రమ్మఱ సత్యంబు ప్రకటంబుగా నిరూపించుతలంపున
ని ట్లనియె.

302


చ.

విమలవిచారు లైననృపవీరుల మెచ్చఁ గపోతరక్షణా
ర్థము మును శైబ్యుఁ డన్ నృపుఁడు తత్పిశితార్థియు నైనయొక్కశ్యే
నమునకు నెంతపుణ్యకలనం దనకండలు గోసి యిచ్చి స
త్యముఁ బ్రకటంబుగా నిలిపె ధారుణి నత్తెఱఁ గీ వెఱుంగవే.

303


చ.

అదియును గా కలర్కుఁ డనునాతఁడు నేత్రము లిచ్చి పుణ్యసం
పద నిరవందఁడే యది ధ్రువంబుగ నిల్చెనొ లేదొ వార్ధియుం
ద్రిదశగణార్థితుం డయి తుది న్పమయం బొనరించి వేలఁ దాఁ
బదపడి దాఁటెనే ధరణిపాలక సత్యము నూఁది నేఁటికిన్.

304


చ.

జనవర పూర్వవృత్తముఁ బ్రసన్నమతిం గని మున్ను నీవు చే
సినసమయంబుఁ దప్పకుము శీలము సత్యముఁ బాయఁ బెట్టి రా
మునిఁ బృథివీశుఁ జేసి యిఁక ముప్పునఁ దప్పుక నగ్రపత్నితో
ననిశముఁ క్రీడ సల్స హృదయంబున జూచితి వేమొ దుర్మతీ.

305


తే.

జనవరో త్తమ నాకోర్కి సత్యధర్మ, యుక్త మయినను దద్వ్యతిరిక్తమైన
నిపుడు నీమ్రోల నాచేత నెద్ది పలుకఁ, బడియె దానికి నవ్యధాత్వంబు లేదు.

306


తే.

ఎంత లే దని త్రోచి నీ వెల్లి పుడమి, కన్నెమగనికిఁ బట్టంబు గట్టితేని
గరళ మైనను గ్రోలి నీకనులు చల్ల, గాఁగ మేనికిఁ బాసెదఁ గల్ల గాదు.

307


తే.

వైభవంబునఁ బొదలు సవతిని గాంచి, యొకనిమిష మైన నోర్వలే నకట దాని
విభుత కంజలిఁ జేయుచు వినయవృత్తి, బ్రతుకుకంటెను జచ్చుట పాడి గాదె.

308


క.

జనవర రామవివాసస, మునకంటెను వేఱుకార్యమున నాచిత్తం
బున కానందము కలుగదు, విను భరతునిమీఁదియాన వే యన నేలా.

309


వ.

అని యిట్లు పరమదారుణం బైనవాక్యంబుఁ బలికి యూఱకుండిన నమ్మహీరమ