| |
జీవితానిలంబుచే నైన నొకటెద్దిఁ, గలిగె నేని దానిఁ దెలియఁ జెపుమ.
| 264
|
| తే. |
రమణి నీమీఁదఁ గల యనురాగబలము, నెఱిఁగియును మది శంకించు టిది యుచితమె
జలజనేత్ర మత్సుకృతంబు సాక్షి గాఁగఁ, జెలఁగి నీకోర్కిఁ దీర్చెదఁ జెప్పు మిపుడు.
| 265
|
| మ. |
జలజాక్షీ సకలాబ్ధిముద్రితధరాచక్రంబు నాయాజ్ఞచే
మెలఁగు న్వంగకళింగమత్స్యకురుకాశ్మీరాదిదేశాధినా
థులు నాకు న్వశు లై చరింతు రెద నెంతోభీతి నచ్చోటులం
గల వస్తుప్రకరంబు లెవ్వియయినం గామించినం దెల్పవే.
| 266
|
| వ. |
దేవి నాయందుం గల సామర్థ్యంబును నీపయింగల ప్రేమాతిశయంబును విచా
రించిన భవన్మనోరథంబు సిద్ధించుటకు సందియంబు లేదు ప్రయాసంబు విడిచి
శయనస్థానంబునం గూర్చుండి స్వస్థచిత్తవై నీకు సంప్రాప్తం బైనభయంబుఁ
దెలుపుము సూర్యుండు నీహారంబునుం బోలె దాని నపనయించెద నని బహు
ప్రకారంబుల నమ్మహీవల్లభుం డద్దేవిచిత్తంబు వడయుటకుఁ దగినతెఱంగున
ననునయించిన నమ్మత్తకాశిని రామాభిషేకవిఘ్నరూపం బైనయప్రియం
బెఱింగింప నిశ్చయించి ప్రతిజ్ఞాకరణంబుచేతఁ గ్రమ్మఱ నిర్బంధింప నుపక్రమించి
మన్మథశరవిద్ధుండును గామవేగవశానుగుండు నగుదశరథు నవలోకించి దా
రుణవాక్యంబున ని ట్లనియె.
| 267
|
కైకేయి దశరథునిచే శపథంబుఁ జేయించుట
| తే. |
మానవేశ్వర యేను నెవ్వానిచేతఁ, బరుషతఁ బరాభవింపంగఁ బడినదానఁ
గాను నా కొక్కకార్యంబు గలదు దానిఁ, గూర్మి పెంపునఁ దీర్ప దక్షుఁడవు నీవు.
| 268
|
| క. |
మోసము సేయక యప్పనిఁ, జేసెద నని నీవు బాసఁ జేసితి వేని
న్భూసంక్రందన యవ్వలఁ, జేసెద వని నమ్మి తలఁపుఁ జెప్పెద నీకున్.
| 269
|
| వ. |
అనిన విని యద్ధరారమణుండు భవదాజ్ఞాకారి నైన నాయందు శపథాకాంక్ష
పరిధృతం బయ్యె నని యుద్ధతస్మితుం డై యద్దేవిశిరంబు నిజాంకంబున నిడి
కొని స్వాభిముఖీకరణంబుకొఱకుఁ జికురబంధంబునం గరం బిడి యి ట్లనియె.
| 270
|
| క. |
నాకుం గల స్త్రీపురుషుల, నోకాంతా జానకీప్రియునకంటెఁ దగన్
నీకంటెం బ్రియు లెవ్వరు, లేకునికి యెఱుంగ వొక్కొ లేమా యితరుల్.
| 271
|
| సీ. |
కమలాక్షి యెవ్వానిఁగానక యొక్కముహూర్తమైనను మని యుండఁజాల
ఘనుఁ డెవ్వఁ డసువులకంటెఁ దక్కినపుత్రకులకంటె నిలఁ బ్రాణికోటికంటె
నట్టిముఖ్యుఁడు జీవనార్హుఁ డజయ్యుఁడు సదయుఁడు నగు రామచంద్రుతోడు
రమణిత్వద్వచనకరణము నుద్దేశించి శపథంబుఁ జేసితి శంక విడిచి
|
|
| తే. |
నీకు హిత మాచరింపంగ నిశ్చయించి, యున్న నాబుద్ధిఁ దిలకించి యుష్మదిష్ట
|
|
