| |
దేవతవిధంబున ధరణికిం జనుదెంచిన వేల్పువెలయాలిచందంబునఁ బరమోహ
నార్థంబు ప్రయోగింపంబడినమాయకరణిఁ బరిమ్లార యైనపుష్పమాలిక
కైవడి వాగురాదికంబులచేత నిబద్ధ యైనహరిణిపోలిక వేఁటకానిచేత వనాంత
రంబున విషదీర్ఘబాణంబున నభిహత యైనకరిణిభంగి నసంవృతమేదినిపయిం
బడియున్నదాని నతథోచిత యగుదానిఁ బ్రాణంబులకంటె గరీయసి యగు
దాని రామాభిషేకవిఘాతానుకూలసంకల్ప యగుదానిఁ దరుణి యగుదానిఁ
గైకేయి నవలోకించి యపాపుండును వృద్ధుండు నగుదశరథుండు పరమ
దుఃఖతుండై డాయం జని యరణ్యమధ్యంబున మహాగజంబు పూర్వోక్తవిశే
షణయుక్త యైనకరిణిం బోలె స్నేహంబున నద్దేవిం బరామర్శించి కరంబుల
చేతఁ బరిమార్జనంబుఁ గావించి మదనబాణబాధితుండు గావున మిక్కిలి
సంత్రస్తచేతనుం డై యి ట్లనియె.
| 257
|
దశరథుండు కైకేయిని నానాప్రకారంబుల ననునయించుట
| ఉ. |
ఎవ్వనిచేత భంగపడితే మృదుకోకిలవాణి నీమనం
బెవ్వఁడు నొవ్వఁజేసె సొబ గేటికిఁ దప్పె మనోహరాంగి నీ
కివ్విధి నాపయిం గినుక యేల జనించినదో యెఱుంగ నా
కవ్విధ మంత వే దెలుపుమా కమలాయతచారులోచనా.
| 258
|
| ఉ. |
ముద్దులగుమ్మ నాదుమునిముక్కున నూపిరి గల్గియుండ నీ
విద్దురవస్థ నొంది తపియించుచు ధాత్రి వసింప నేల నీ
ముద్దుమొగంబు పాంసుకణపూరిత మై యిటు లుండఁ గాంచి నా
కెద్దిసుఖిత్వ మేటి బ్రతు కేగతిఁ దాళుదు నింకఁ జెప్పుమా.
| 259
|
| క. |
రాకేందువదన భూతము, సోఁకెనొ శారీరరుజలఁ జొక్కితొ దానిన్
వాకొని చెప్పుము వేగమె, చేకొని దివ్యౌషధంబు సేయింతు నొగిన్.
| 260
|
| మ. |
వనజాక్షీ యటు గాకయున్నఁ బరుఁ డెవ్వఁడైన నీ కప్రియం
బొనరింపంగఁ దలంచెనే మఱియుఁ గోపోద్వృత్తి నెవ్వానికై
నను నీ పప్రియముం ఘటింప మదిలోనం బూనితే తెల్పు మె
వ్వని శాసింపుదు నెవ్వని సుఖినిగాఁ బాలింతు నే నియ్యెడన్.
| 261
|
| ఉ. |
మానిని యిట్టులుండఁ జలమా భవదిష్టముఁ దెల్పు మెత్తెఱం
గేని యవధ్యు నైన వధియించెద వధ్యుని నైనఁ గాచెదం
బూని దరిద్రునైన ధనపూర్ణునిఁ జేసెద విత్తవత్తముం
డైన దరిద్రుఁ డై వగచున ట్లొనరించెద సిద్ధ మింతయున్.
| 262
|
| క. |
జలరుహపత్రేక్షణ నా, బలమును నాధనము నాదుపత్నులు నామి
త్రులు నేను నాకుఁ గలబం, ధులు నీయాజ్ఞం జరింపుదుము గాదె రహిన్.
| 263
|
| ఆ. |
బిసరుహాక్షి నీయభిప్రాయ మింతైనఁ, గాదనంగ రాదు గాన నాదు
|
|
