తే. |
స్కంధపర్యంతమును నొప్పు గలిగి యుభయ, పార్శ్వముల నొత్తికొని యున్న ప్రబలమయిన
యురముఁ గని సిగ్గువడి సునాభోదరంబు, శాతత వహించె ననఁ జాల సన్నమయ్యె.
| 234
|
క. |
పరిపూర్ణజఘనమును లన, దురుకుచములు విమలహిమకరోపమవక్త్రం
బరుదార నీకె కలిగెను, వరవర్ణిని యెంతరూపవతి వే తలఁపన్.
| 235
|
చ. |
ఘనరవకింకిణీతలితకాంచియుతం బగునీనితంబమున్
గనకనిషంగకాహళవికాసము లైనత్వదీయజంఘిక
ల్సునిచితభంగి దీర్ఘమయి శోభిలు నీదుపదద్వయంబు కాం
చనరుచిశోభితావయవసౌష్ఠవ మింత పొసంగునే చెలీ.
| 236
|
క. |
క్షౌమాంబరంబుఁ జాలిచి, కామిని నీవాయతోరుకాండంబులచే
నాముంగలఁ జను బిసభు, గ్భామపగిదిఁ జూడ్కి కింపు గావించె దిఁకన్.
| 237
|
క. |
ఘనమాయుఁ డైనశంబర, దనుజునియందుఁ గల బహువిధస్ఫుటమాయ
ల్వనజాతనేత్రి నీయం, దనవరతము నొప్పు శతగుణాధికములు నై.
| 238
|
తే. |
సకియ యే నీస్థగుప్రదేశంబు దీర్ఘ, మగుచు రథఘోణమువలె నాయతత గలిగి
యలరు నచ్చోట రాజనీతులు మతులు వి, చిత్రతరయుక్తి శక్తులు జేరి నిలిచె.
| 239
|
వ. |
అని యిట్లు బహుప్రకారంబులఁ గుబ్జారూపంబు కురూపంబైనను సురూపం
బుగాఁ గొనియాడి తదీయవాక్యంబులు లోకగర్హితంబులని యెఱుంగక కార్య
సాధకంబు లని తలంచి హర్షోత్కర్షంబునఁ గైకేయి వెండియు ని ట్లనియె.
| 240
|
చ. |
తలకొని మత్సుతుం డఖిలధారుణి నేలఁగఁ గల్గెనేని యో
నెలఁత మహోన్నతంబయిన నీస్ఠగువందు సుగంధిచందనం
బలఁది సువర్ణకంచుకము నర్మిలి నిచ్చెద నీమొగంబునం
దిలకము దిద్దెద న్విమలదివ్యవిభూషణపఙ్క్తి నిచ్చెదన్.
| 241
|
తే. |
పూర్ణచంద్రునిఁగేరు నీముఖము నాదు, లోచనేందీవరములకు రుచు లొసంగ
ధౌతకాంచనపరిధానధారుణిపయి, నచ్చర బలెం జరించెద వతివ నీవు.
| 242
|
తే. |
నీవు నా కెట్లు దాసివై నెనరు పుట్ట, సేవఁ జేసెద వారీతిఁ జెలియ నీకు
సకలకుబ్జలు విమలభూషణవిభూషి, తాంగు లై సేవఁ గావింతు రనుదినంబు.
| 243
|
క. |
అని యిటు తనుఁ గొనియాడుచుఁ దనబుద్ధికిఁ జిక్కి వేదితలగతశిఖిచా
డ్పునఁ దల్పముపై శయనిం, చినకైకం గాంచి కుబ్జ చెచ్చెరఁ బలికెన్.
| 244
|
మంథరోపదేశంబునఁ గైకేయి క్రోధంబుఁ బూనుట
చ. |
అతివ వృథాప్రసంగ మిపు డర్హమె శాత్రవుఁ డైనరాముఁ డా
తతసకలావనీభరముఁ దాల్చినపిమ్మట నీప్రయత్నముం
|
|