| |
దనియక యుత్తరోత్తరపాదస్పృహులే కద యెన్ని చూడఁగన్‌.
| 1292
|
| తే. |
సరసిజానన లావణ్య నరసి లోన, నలరువికసితాబ్జంబులో యనఁగ రాజ
వరునిచూపులు సతిమేన వ్రాలె శశిక, రములు కుముదినిపైఁ జాల వ్రాలినట్లు.
| 1293
|
| తే. |
దశరథకుమారవరుని సౌందర్యవార్థి, కడరి యెదు రెక్కు మీనులొ యనఁగ సీత
వాలుచూపులు పతిమీఁద వ్రాలె నపుడు, రాజుపై వ్రాలు ఘనచకోరములకరణి.
| 1294
|
| క. |
మంగళవాద్యరవంబులు, సంగతిగా మెండుకొనఁగ జనవరసుతు ల
య్యంగనల యఱుతఁ గట్టిరి, మంగళసూత్రములు చతురిమం గ్రమయుక్తిన్‌.
| 1296
|
| వ. |
మఱియుఁ గ్రమంబున నమూల్యముక్తాఫలంబులు తలఁబ్రాలుఁ బోసి దారాన్వితు
లై యగ్నికి వేదికి జనకునకు మహర్షులకు వృద్ధరాజులకుఁ బ్రదక్షిణంబుఁ గా
వించి రపుడు వసిష్టవిశ్వామిత్రవామదేవాదిపరమర్షులు దీవించిరి సభాసదులు
హర్షించిరి వందిమాగధులు జయశబ్దంబులం గీర్తించిరి వేల్పులు కుసుమవృష్టి
గురియించిరి దేవదుందుభులు మ్రోయించిరి రంభాదు లాడిరి గంధర్వులు పాడి
రప్పు డమ్మహోత్సవంబు పరమాద్భుతదర్శనంబై యొప్పె నంత నారాజనందనులు
తమతమయగ్నులకుం బ్రదక్షిణత్రయం బాచరించి సాంగంబుగా వివావాశుభ
కర్మంబులన్నియు నిర్వర్తించి భార్యాసమన్వితులై యుపకార్యలకుం జనిరి దశర
థుండును గృతోద్వాహు లైనపుత్రుల నవలోకించుచు వసిష్ఠవిశ్వామిత్రాదిమ
హర్షులం గూడి బంధుసహితుండై పిఱుందఁ జనియె నంత నమ్మఱునాఁడు.
| 1297
|
| చ. |
జనకుఁడు రాఘవుండు కడు సంతస మొప్పఁగ గాధినందనున్
ఘనతరపూజలం దనిపి కౌతుక మొప్ప నుతించి వేడ్కతో
ననిచిన నాతఁ డేగె మిహికాద్రికి నంత సమస్తరాజుల
స్జనకుఁడు సత్కరించి వరుసం బనిచె న్వెస వారివీళ్లకున్‌.
| 1298
|
దశరథుఁడు జనకునిచేతఁ బూజితుం డై యయోధ్యకుఁ బోవుట
| వ. |
మఱియు దశరథుని వసిష్ఠాదిమహర్షులను సముచితప్రకారంబునం బూజించి
తనపుత్రికల కనేకశతసహస్రగోవులును గంబళంబులును బెక్కుచతురంగ
బలంబులును నలంకారసహితంబులును దివ్యరూపంబులు నైన దాసదాసీజన
సహస్రంబులును సువర్ణమయం బయినహిరణ్యం బొక్కకోటియు మౌక్తికంబు
లొక్కకోటియుఁ గోటివిద్రుమంబులును గన్యాధనం బొసంగి కొండొకదూరంబు
తోడ నరిగి సముచితప్రకారంబుగా వీడుకొల్సి నిజనివాసంబునకుం జనియె
నాదశరథుండు వైదేహు నామంత్రణంబు వడసి కొడుకులఁ గోడండ్ర ననర్ఘ
రత్నాందోళికల నెక్కించుకొని పురోహితామాత్యసామంతభృత్యపరిచారక
|
|
