Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/264

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వంబులు క్షయంబు నొందకుండుఁ గాక యని యిట్లు నిష్ఠురంబుగాఁ బ్రతిజ్ఞఁ
జేసి దీక్షితుండై.

1154


ఉ.

అక్కడనుండి యక్కుశకులాంబుధిపూర్ణశశాంకుఁ డంతఁ బ్రా
గ్దిక్కున కేగి వాసవుఁడు కిన్క నొనర్చెడువిఘ్నకోట్లకుం
జిక్కక నక్కడక్కడఁ బ్రసిద్ధపదంబులఁ బెక్కువర్షము
ల్మిక్కిలి ఘోరనిష్ఠ నచలీకృతభక్తిఁ దపం బొనర్చుచున్.

1155

ఇంద్రుఁడు వృద్ధబ్రాహ్మణరూపుఁడై విశ్వామిత్రుకడ కరుగుట

తే.

అంత సిద్ధాశ్రమంబున కరుగుదెంచి, యందు బ్రహ్మర్షి ననిపించుకొందు ననుచుఁ
దలఁచి వర్షసహస్రంబు తపము సల్పి, తవిలి పారణ సేయంగఁ దలఁచునపుడు.

1156


వ.

ఆఖండలుం డొక్కముదిపాఱుండై చనుదెంచి సిద్ధాన్నం బొసంగుమని
యభ్యర్థించిన నక్కౌశికుం డయ్యన్నం బొసంగిన నమ్మాయావిప్రుండు దాని
నంతయు నిరవశేషంబుగా భుజించినం జూచి నిర్వికారుఁడై యేమి బలుకక
వెండియు విశ్వామిత్రుండు పూర్వప్రకారంబున మౌనంబుఁ బూని యూర్పు
పుచ్చక వేయిసంవత్సరంబు లత్యుగ్రతపంబు సేసిన.

1157


ఉ.

ఆముని యౌదలం బొడమి యద్భుతధూమము లష్టదిక్కులన్
భూమియు నాకముం బవనభోజనలోకము నెల్ల నిండినన్
భూమి వడంకె దిక్కరులు మ్రొగ్గె నగంబులు గ్రుంగెఁ దారకా
స్తోమము వ్రాలె దూలె రవి తోయధు లింకెను బర్వెఁ జీఁకటుల్.

1158


తే.

అపుడు నిస్తేజులై వేల్పు లమరమునులుఁ, గశ్మలోపహతాత్ములై కమలయోని
కడకుఁ జని భక్తిఁ దత్పాదకమలములకు, మ్రొక్కి యి ట్లని రటు కరంబులు మొగిడ్చి.

1159


ఉ.

వారిజగర్భ కౌశికుఁ డవార్యతపం బొనరించుచున్నవాఁ
డారయఁ దన్మనోరథము నర్థి నొసంగి తపంబు మాన్ప కి
ట్లూరకయున్న నీజగము లొక్కట దిక్కఱి తత్తపోగ్నివి
స్తారశిఖాపరంపరల దగ్ధములై చనుఁ గాక దక్కునే.

1160


వ.

మహాత్మా యితండు కామక్రోధంబులు వర్జించి గాఢనిష్ఠఁ దపంబు సేయుచున్న
వాఁ డతనియందు వృజినం బించుకేని లే దమ్మహాత్మునితపంబునకుఁ బ్రతి
విధానం బెద్దియుఁ గాన మైతి మఖిలజగత్సంక్షోభవశంబువలన జనం బంతయుఁ
గర్మానుష్ఠానశూన్యంబై యున్నది త్రైలోక్యంబు సంక్షుభితమానసం బయ్యె
మఱియు మహాద్యుతి యగునతండు సాక్షాద్వైశ్వానరుండుం బోలె వెలుంగు