| |
చున్నవాఁడు నిజతపోవహ్నిశిఖాపరంపరల లోకంబుల నన్నింటి నొక్క
పెట్ట భస్మంబు సేయక మున్నె యనుగ్రహింపవలయు.
| 1161
|
| చ. |
తపము ఫలించు టొండె వితతంబుగ ఘోరతపోగ్నిహేతిచేఁ
గృపణత లోకజాలము దహించుట యొండె నటంచు నిష్ఠతోఁ
దప మొనరింపఁగాఁ దొడఁగె ధాత యతండు సురాధిపత్యమ
ట్లిపుడ యొసంగు మన్న మన కీయక తీరదు మాట లేటికిన్.
| 1162
|
బ్రహ్మ విశ్వామిత్రునికి బ్రహ్మర్షిత్వ మొసఁగుట
| సీ. |
అని విన్నవించుడు నమరులవాక్యంబు విని పద్మభవుఁడు మన్నన యెలర్ప
వా రెల్లఁ దనుఁ గొల్వ వరదుఁడై రాయంచ నెక్కి కౌశికుపాలి కేగుదెంచి
వినుము కౌశిక యింతవిపరీతతప మేల మానుము మాకు సమ్మద మొసంగెఁ
బ్రబలతపంబున బ్రహ్మర్షి వైతివి దీర్ఘాయువును బ్రహ్మతేజ మేను
|
|
| తే. |
దయ నొసంగితి నీకు భద్రంబు గలుగు, నింక సుఖలీల వలసిన ట్లెల్లలోక
ములఁ జరింపు మటన్న నమ్మునివరుండు, మ్రొక్క కడుభక్తిఁ గరములు మోడ్చి పలికె.
| 1163
|
| వ. |
దేవా నాకు భవత్ప్రసాదంబున బ్రాహ్మణ్యంబును దీర్ఘాయువును సంప్రాప్తం
బగుట నిక్కంబేని యోంకారంబును వషట్కారంబును వేదంబులును నన్ను
వరించుం గాక యని పలికి వెండియు ని ట్లనియె.
| 1164
|
| తే. |
బ్రాహ్మణక్షత్రవేదసంపన్నుఁ డైన, యల వసిష్ఠుండు బ్రహ్మర్షి వైతి వనుచుఁ
బలికె నేనియు నమ్మెదఁ బలుకకున్న, నమ్మఁగాఁ జాల నిదియును నాతలంపు.
| 1165
|
| క. |
అని పలికిన విని ద్రుహిణుం, డనిమిషులును బిల్వ వచ్చి యమ్ముని సత్యం
బనుపమతపోబలంబున, ననఘా బ్రహ్మర్షి వైతి వని పల్కుటయున్.
| 1166
|
| వ. |
విశ్వామిత్రుండును బరమానందకందళితహృదయారవిందుం డై వసిష్ఠుని నానా
విధపూజావిధానంబులఁ దృప్తి నొందించె నంత విరించనాదిబృందారకులు
విశ్వామిత్రుని దీవించి తత్ప్రభావంబుఁ గొనియాడుచు నిజనివాసంబులకుం జనిరి
వసిష్ఠుండును విశ్వామిత్రునితో సఖ్యంబుఁ జేసి నిజాశ్రమంబునకుం జనియె
విశ్వామిత్రుండు ప్రాప్తకాముండై బ్రహ్మతేజంబున దిశలు వెలింగించుచు యథా
సుఖంబుగా విహరించె నీవిశ్వామిత్రుండు దివ్యతపఃప్రభావవిశేషంబున బ్రహ్మ
ర్షులలో నధికుం డని విశ్రుతిం గన్నవాఁ డిమ్మహాత్ముండు విగ్రహవంతం బగుతపం
బును వీర్యంబునకుఁ బరాయణుండును ధర్మపరుండు నని పల్కి శతానందుం
డూరకున్న నతనిపలుకులు విని రాముండును దదనుజుండును జనకాదు లైన
|
|
