Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/259

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


కలితయశుండు సూర్యకులకంధిశశాంకుఁడు కోసలేంద్రుఁ డ
త్యలఘుఁడు నంబరీషుఁ డన నవ్విభుఁ, డొక్కమఖంబు సేయుచో
దలకొని పాకశాసనుఁడు తత్పశువుం గొనిపోయి డాఁచినన్.

1113


క.

అతనిపురోహితుఁ డి ట్లను, నతనికి నృప నీదు దుర్నయమునఁ బశు వొగిన్
హృత మయ్యె నరక్షిత యగు, క్షితివిభు హింసించు నాత్మకృతదోషంబుల్.

1114


క.

జనవర ప్రాయశ్చిత్తం, బొనరింపఁగ వలయు నిక్క మొగి నరపశువుం
గొని తెమ్ము యజ్ఞకర్మం, బనుపముగతిఁ జెల్లుచుండు నంతటిలోనన్.

1115


క.

నావిని మానవనాథుఁడు, గోవుల నొకలక్ష వెంటఁ గొని రయమున నా
నావనజనపదనగరత, పోవనవిషయములు నెమకి వోవుచు నొకచోన్.

1116


క.

భృగుతుంగమునకుఁ జని య, చ్చుగ నచ్చటఁ బేద యగుచు సువ్రతనియతిం
దగి యున్నఋచీకుం డను, జగతీసురవర్యుఁ గాంచి సమ్మద మొదవన్.

1117


తే.

తపముపెంపున రెండవతపనుమాడ్కిఁ, దనరు మునివర్యుపదములు తనశిరంబు
సోఁకఁ బ్రణమిల్లి పూజించి సువినయోక్తి, ని ట్లనియెఁ గేలు మోడ్చి మహీవరుండు.

1118


వ.

మహాత్మా యే నొక్కజన్నంబు సేయుచుఁ బ్రమాదంబున యాగపశువుం
గోల్పడి ప్రాయశ్చిత్తంబున కుపాధ్యాయుండు చెప్పినతెఱంగున నానాదేశంబుల
నరపశు వరయుచు నెందుం బడయఁ జాలక నీకడకుం జనుదెంచితి లక్షధేను
వుల నొసంగెదఁ బ్రతిగ్రహించి పశ్వర్థంబుగా నీకొడుకుల నొక్కని దయ
సేయు మని యడిగిన నతం డతని కి ట్లనియె.

1119


చ.

మనుజవరేణ్య నీపలుకు మంచిది నిత్యముఁ బెద్దవానిపై
ఘనముగ వేడ్క చేయుదును కావున వాని నొసంగ నన్న నా
తనిసతి పిన్నవానిపయిఁ దద్దయుఁ గూర్మి నొనర్తుఁ గానఁ ద
త్తనయు నొసంగ నన్నఁ దలిదండ్రుల మాటల కుమ్మలించుచున్.

1120


ఆ.

వారిలోన నడిమివాఁడు శునశ్శేఫుఁ, డవనివిభున కనియె నగ్రసుతునిఁ
దండ్రి ప్రోచుఁ బిన్నతనయు జనని ప్రోచు, వార లెట్లు నీకు వత్తురయ్య.

1121


క.

జనయిత్రీజనకులచే, తను విడువంబడితి నేను దగ నీవెంటం
జనుదెంచెద వారలకుం, గొనకొని వెస నిమ్ము లక్షగోధేనువులన్.

1122


చ.

అనిన ధరాధినాథుఁడు రయంబున న ట్లొనరించి తేరిపై
మునివరపుత్రు నుంచుకొని మోద మెలర్పఁగఁ బుష్కరాశ్రమం
బుస కటువోయి యప్పటికి మూఁడవకాలము డాయ వచ్చినం
బనివడి విశ్రమించె నరభర్త పథిశ్రమ వాయ నచ్చటన్.

1123


మ.

అపు డచ్చోటఁ దపంబు సేయుచు జితాహంకారుఁ డై యున్నలో