| కలితయశుండు సూర్యకులకంధిశశాంకుఁడు కోసలేంద్రుఁ డ | 1113 |
క. | అతనిపురోహితుఁ డి ట్లను, నతనికి నృప నీదు దుర్నయమునఁ బశు వొగిన్ | 1114 |
క. | జనవర ప్రాయశ్చిత్తం, బొనరింపఁగ వలయు నిక్క మొగి నరపశువుం | 1115 |
క. | నావిని మానవనాథుఁడు, గోవుల నొకలక్ష వెంటఁ గొని రయమున నా | 1116 |
క. | భృగుతుంగమునకుఁ జని య, చ్చుగ నచ్చటఁ బేద యగుచు సువ్రతనియతిం | 1117 |
తే. | తపముపెంపున రెండవతపనుమాడ్కిఁ, దనరు మునివర్యుపదములు తనశిరంబు | 1118 |
వ. | మహాత్మా యే నొక్కజన్నంబు సేయుచుఁ బ్రమాదంబున యాగపశువుం | 1119 |
చ. | మనుజవరేణ్య నీపలుకు మంచిది నిత్యముఁ బెద్దవానిపై | 1120 |
ఆ. | వారిలోన నడిమివాఁడు శునశ్శేఫుఁ, డవనివిభున కనియె నగ్రసుతునిఁ | 1121 |
క. | జనయిత్రీజనకులచే, తను విడువంబడితి నేను దగ నీవెంటం | 1122 |
చ. | అనిన ధరాధినాథుఁడు రయంబున న ట్లొనరించి తేరిపై | 1123 |
మ. | అపు డచ్చోటఁ దపంబు సేయుచు జితాహంకారుఁ డై యున్నలో | |