| |
బెండు సెడి శీర్షము క్రిందై, మండలపతి వచ్చుచుండె మానము దూలన్.
| 1104
|
| వ. |
ఇ ట్లంతరిక్షంబుననుండి తలక్రిందుగా మహావాతపతితం బైనకల్పద్రుమంబుచం
దంబున విశ్వామిత్రా రక్షరక్ష యనుదు విలాపంబునం బ్రలాపించుచు వచ్చు
చున్న త్రిశంకుం జూచి కరుణావిధేయుం డగుగాధేయుండు నిలునిలు మని పలికి
తీవ్రరోషపరీతుండై సాక్షాత్ప్రజాపతియుం బోలె ఋషిమధ్యంబున వెలుం
గుచుఁ దనతపఃప్రభావంబున.
| 1105
|
విశ్వామిత్రుఁడు త్రిశంకునకై యన్యస్వర్గంబు సృజియించుట
| క. |
ఆక్షణమున నలుక సహ, స్రాక్షునితోఁ జలము మెఱసి యన్యస్వర్గం
బాక్షణమున సృజియించెను, దక్షుండై సకలభూతతతి వెఱఁ గందన్.
| 1106
|
| తే. |
ఇట్లు ప్రతినాక మొనరించి యెలమిఁ దార, కలను సప్తర్షులను వేఱె గలుగఁజేసి
వేఱె సురలను వజ్రికి వేఱె వజ్రి, నిపుడె కల్పింతు నని పల్కు నంతలోన.
| 1107
|
| సీ. |
పరమసంభ్రాంతులై సురసిద్ధచారణగరుడగంధర్వకిన్నరులు ముచులుఁ
గౌశికుపాలికిఁ గడురయంబున వచ్చి సానునయోక్తి ని ట్లనుచుఁ బలికి
రనఘాత్మ యీనృపుఁ డరయంగ గురుశాపహతుఁ డయ్యెఁ గావున నమరపదముఁ
బడయ నర్హుఁడు గాఁడు పరికింప కిట్లు కోపించి నీ కవునె శమింప వయ్య
|
|
| ఆ. |
యని గాధితనయుఁ డమరులఁ జూచి యీ, నృపుని మేనితోడఁ ద్రిదివమునకు
నర్థిఁ బంపువాఁడ నని ప్రతిజ్ఞ యొనర్చి, యింకఁ గాదు పలుకు బొంకు సేయ.
| 1108
|
| సీ. |
ఎందాఁక భూలోక మెందాఁక మీలోక మందాఁక నీలోకమందు నిలిచి
కడఁగి పాతకవీథికంటెఁ బై కుడుగక దివ్యతేజోజాలదీప్తుఁ డగుచు
నంబుజారిస్ఫూర్తి నలరుచు దేవత్వగతి నొప్పి తలక్రిందు గాఁగ నీతఁ
డీతారకలఁ గూడి యెలమి వాటించుచుఁ గృతపుణ్యుఁడై భూరికీర్తికలితుఁ
|
|
| తే. |
డగుచు వెలుఁగొందుఁగా కని యమ్మునీంద్రుఁ, డాన తిచ్చిన దేవత లట్ల గాక
యనుచుఁ బలికి విశ్వామిత్రు నభినుతించి, చనిరి యజ్ఞాంతమం దాత్మసదనములకు.
| 1109
|
| వ. |
అంత విశ్వామిత్రుండు త్రిశంకునకు శాశ్వతం బైనదివ్యస్థానం బొసంగి కృతకృ
త్యుండై యచ్చటిమహర్షుల నవలోకించి యిట్లనియె.
| 1110
|
విశ్వామిత్రుఁడు పశ్చిమదిక్కున కరుగుట
| తే. |
ఇమ్ము లే దిందు మనకుఁ దపమ్ము సేయ, మిక్కుటంబుగ విఘ్న మీప్రక్కఁ గలిగె
గాన మనమింక నొండొకకడకుఁ బోద, మనుచు వారలతోఁగూడ యచటు వాసి.
| 1111
|
| వ. |
విశాలతపోవనోపేతం బైనపశ్చిమదిక్కునకుం జని యందుఁ బుష్కరతీరంబు
లందు మూలఫలాశనుండై యత్యుగ్రతపంబుఁ గావించుచుండె నాసమయంబున.
| 1112
|
| చ. |
కలఁ డొకఁ డిందుకుందశితికంఠపురందరనాగవాహసం
|
|
