| |
యందు నానావిధనరకంబు లనుభవించి పదంపడి సప్తశతజన్మంబులు నీచజాతు
లం బుట్టి నిర్ఘృణులై వికృతులై విరూపులై మృతశునకమాంసభక్షకులై
భూలోకంబున వర్తింతురుగాక మఱియు నన్ను దూషించినదుర్బుద్ధి యగు
మహోదయుండు సర్వలోకదూషితుండై నిషాదత్వంబు నొంది ప్రాణాతిపాత
నిరతుండై నిరనుక్రోశత్వమత్క్రోధంబువలన దీర్ఘకాలంబు దుర్గతినొందుంగాక
యని యిట్లు మహాతేజుం డగువిశ్వామిత్రుండు మహోదయసహితు లైనవసిష్ఠ
పుత్రులఁ దపోబలనిహతులం గావించి ఋషిమధ్యంబున నొక్కింతసే పూర
కుండి తనచుట్ల నున్నమహర్షుల నందఱ విలోకించి యి ట్లనియె.
| 1096
|
| మ. |
మునులారా వినుఁ డింక నీమనుజరాణ్ముఖ్యుం ద్రిశంకున్ సుశీ
లుని ధర్మజ్ఞుని సత్యసంధునిఁ గృపాలోలున్ మహావైభవున్
ఘనపుణ్యుం గుణార్ద్రదృష్టిఁ గని యీగాత్రంబుతో జంభసూ
దనులోకంబున కేగునట్టిమఖ ముద్యత్ప్రీతిఁ గావింపరే.
| 1097
|
| వ. |
అని విశ్వామిత్రుం డాజ్ఞాపించిన నమ్మును లొక్కింత తమలో విచారించి యీ
విశ్వామిత్రండు పరమకోపనుం డితండు చెప్పినకార్యంబు ధర్మసహితంబు గా
దంటిమేని రోషితుండై దంభోళికఠోరఘోరవాక్యంబున శపించుం గావున
నితండు గఱపినమార్గంబున నిమ్మహీరమణుండు సశరీరుండై విశ్వామిత్రునితే
జంబున దివంబునకుం జనునట్టిమహాధ్వరంబు సేయించుట కర్తవ్యం బని నిశ్చ
యించి మంత్రకోవిదు లగుమహర్షులు యాగకర్మకౌశలంబు మెఱయఁ గల్పోక్త
ప్రకారంబున సర్వకర్మంబులు నిర్వర్తించుచుండి రప్పుడు.
| 1098
|
విశ్వామిత్రుఁడు తనతపోమహిమచేఁ ద్రిశంకుని స్వర్గమునకుఁ బంపుట
| క. |
ఆగాధిసుతుఁడు యాజకుఁ, డై గీర్వాణాధిపతుల హవదత్తహవి
ర్భాగముఁ గొనఁ బిల్చిన వా, రాగతి రా మనుచుఁ బలికి రంబరవీథిన్.
| 1099
|
| క. |
అన విని రోషము మదిలోఁ, బెనఁగొనఁ గౌశికుఁడు కుశపవిత్రము కేలన్
దనర స్రువ మెత్తికొని య, జ్జననాథునితోడ ననియె సమ్మతితోడన్.
| 1100
|
| మ. |
జగతీనాయక చింత సేయవల దశ్రాంతంబు నే సత్యవా
క్యగరిష్ఠుండన యేని ఘోరతప ముద్యన్నిష్ఠఁ గైశోర మా
దిగఁ గావింపుదునేని నాకమున కీదేహంబుతోఁ గూడఁ బో
యి గరీయస్థితి నుండు పొ మ్మనిన ధాత్రీశుండు సోల్లాసుఁడై.
| 1101
|
| క. |
అచ్చటిమును లందఱు కర, మచ్చెరువడి సూచుచుండ నపు డంగముతోఁ
జెచ్చెర దుర్లభ మయినవి, యచ్చరలోకమున కరిగె నద్భుతభంగిన్.
| 1102
|
| వ. |
ఇట్లు త్రిశంకుండు దివంబునకుం జనినఁ బురందరుండు బృందారకులతోడ
నాలోకించి.
| 1103
|
| క. |
చండాలుండవు నీ విం, దుండఁగఁ దగ దనుచు శక్రుఁ డొగిఁ ద్రోయింపన్
|
|
