విశ్వామిత్రుఁడు త్రిశంకుయాగమునకై ఋషుల నందఱఁ బిల్వపంపుట
| చ. |
అనిన దయాళుఁడై కుశకులాగ్రణి యి ట్లను నోడకుండు మో
జనవర దీనుని న్నినుఁ బ్రసన్నతఁ బ్రోచితి నింక మౌనుల
న్ఘనముగఁ బిల్వ నంపి సవనం బొనరించి వపుర్యుతంబుగా
ననిమిషనాథులోకమున కంపెద నీవచనంబు చెల్లఁగన్.
| 1090
|
| క. |
అనఘాత్మ శరణ్యుఁడ నగు, నను శరణము నొందినకతనం దగ నీకున్
మునుకొని నిర్జరలోకం, బనిశముఁ గరకలితమైన దనుచుఁ దలఁచెదన్.
| 1091
|
| వ. |
అని యూఱడిలం బలికి విశ్వామిత్రుండు తనపుత్రుల మహాప్రాజ్ఞుల హవిష్యం
దాదుల నవలోకించి మీరు యజ్ఞసంభారంబు లన్నియు నొనగూర్పుం డని
నియమించి శిష్యులం బిలిచి మీ రతిత్వరితగమనంబునం జని మదీయశాస
నంబుఁ దెలిపి బ్రహ్మవాదులును బహుశ్రుతులు నగు మహర్షుల నందఱ శిష్య
సుహృత్సహితంబుగా మత్సకాశంబునకుఁ దోడ్కొని రండు మద్వాక్యబలచో
దితుండై యెవ్వండు రాక నిరాకరించి నిందావాక్యంబుఁ బలుకు నతనిచేత
నుక్తం బైనదాని నంతయు నా కెఱింగింపుఁ డని పలికిన వారలు శీఘ్రంబున
దశదిక్కులకుం జని విశ్వామిత్రునివచనంబుఁ దెలిపి సమస్తసంయములం దో
డ్కొని వచ్చి విశ్వామిత్రు నుచితభంగి సందర్శించి కేల్మొగిచి యి ట్లనిరి.
| 1092
|
| ఉ. |
వీరె సమస్తసంయములు వేగమె వచ్చినవార లెంతయు
న్రారు వసిష్ఠునాశ్రమమునం గలమౌనులు వారు దక్క నీ
ధారుణిలోపలం గలుగుతాపసు లందఱు నేగుదెంచి రిం
కారయ నవ్వసిష్ఠనుతు లాడినపల్కులు చిత్తగింపుఁడీ.
| 1093
|
| సీ. |
చతురత వాటించి జన్నంబు సేయించువాఁడు రా జఁట మాలవాఁడు సేయు
నఁట వానిమఖమున నఖిలసంయమివర్యు లుండి భుజింతురే యుక్తిఁ జేసి
యచటి కెవ్విధమున నరుదెంచెదరు హవిర్భాగంబుఁ గొన సర్వయాగభుజులు
చెలఁగి గాధేయరక్షితుఁ డైనవాఁ డెట్లు సురవిష్టపమునకు నరుగఁగలఁడు
|
|
| తే. |
వినవిన విచిత్ర మిమ్మాట యనుచు వార, లమ్మహోదయసంయుతు లగుచుఁ జాల
నేత్రముల రక్తిమ చెలంగ నిష్ఠురముగఁ, గనలి దూషించి రనవుడు గాధిసుతుఁడు.
| 1094
|
విశ్వామిత్రుఁడు వాసిష్ఠమహోదయుల శపించుట
| క. |
కటము లదర లోచనములఁ, జిటచిటఁ బావకకణములు సెదరఁగ రోషో
త్కటమున మేను వడఁక మి, క్కుటముగఁ గలుషించి పండ్లు గొఱుకుచుఁ బలికెన్.
| 1095
|
| వ. |
అదూష్యుండ నైననన్ను దూషించినదురాత్ము లగువాసిష్ఠులు భస్మీభూతులై
కాలపాశంబునం గట్టువడి నిస్సంశయంబుగా నిప్పుడు యమసదనంబునకుం జని
|
|
