| |
కపవిత్రుం దపనాభతేజు ననఘున్ గాధేయు నుద్యన్మతిన్
విపులశ్రేయుని బ్రహ్మతుల్యుని జగద్విఖ్యాతచారిత్రుఁ జూ
చి పరోద్వేజితుఁ డైన బాలుఁడు శునశ్శేఫుండు శోకార్తుఁ డై.
| 1124
|
శునశ్శేఫుఁడు విశ్వామిత్రుని శరణము నొందుట
| క. |
తన మేనమామ గావున, ఘనముగ నే మరల బ్రతుకఁ గంటి ననుచుఁ జ
య్యన మునిపదములపైఁ బడి, తనమోమున దైన్య మడరఁ దా ని ట్లనియెన్.
| 1125
|
| క. |
ఓతాపసవంశోత్తమ, మాతల్లియుఁ దండ్రియు నను మఖపశువుంగా
భూతలనాథున కిచ్చిరి, గోతతి నొకలక్ష నీడు గొని ముద మలరన్.
| 1126
|
| ఉ. |
తల్లియుఁ దండ్రియున్ గురువు దైవము దాతవు బాంధవవ్రజం
బుల్లమునం దలంప జటిలోత్తమ నా కిఁక నీవె సుమ్ము మే
నల్లుని దీనుని న్నను దయామతివై బ్రతికించి యీమహీ
వల్లభుజన్న మింక ననివార్యముగా ఫలియింపఁ జేయవే.
| 1127
|
| సీ. |
అనిన విశ్వామిత్రుఁ డతిదయాకలితుఁడై తనతనూభవుల నందఱకు ననియె
సుతులార పరలోకసుఖమునకే కదా సుతులఁ గోరుట యెల్లసుతులు మఱియు
జనకుని కోర్కులు సఫలంబు సేయుటకే కదా యిది సర్వలోకధర్మ
మదిగాన మాపాలి కిదె పరలోకంబు శరణంబు నొందె నీసత్యశాలి
|
|
| తే. |
మీరు పుణ్యులు ధర్మవిచారపరులు, ప్రాణమాత్రంబుచే నాకుఁ బరమనిష్ఠఁ
బ్రియ మొనర్పుఁడు తండ్రికిఁ బ్రియ మొనర్చు, కంటె సుతులకు వేఱొక్కఘనత లేదు.
| 1128
|
| వ. |
కావున మీయం దొక్కరుండు మహీపతియాగపశుత్వంబున కొడంబడి బా
లుం డగుశునశ్శేఫుని బ్రదికించి దేవతలఁ దృప్తి నొందించి యంబరీషునకు
యాగఫలం బొసంగి నావచనం బమోఘంబు సేయుండనిన మధుష్యందాదులు
సాభిమానంబుగా ని ట్లనిరి.
| 1129
|
| క. |
తనసుతుల విడిచి యన్యుని, తనయుని రక్షింప నీవు వలఁచితి వది భో
జనమందు నిందితం బగు, శునకపిశితమట్టు లిపుడు చూచెద మనఘా.
| 1130
|
| క. |
నావిని విశ్వామిత్రుఁడు, భావంబున నుమ్మలించి పటురోషమునన్
దావాగ్నమాడ్కి మండుచుఁ, గేవలకఠినోక్తి ననియెఁ గెరలి సుతులకున్.
| 1131
|
| వ. |
నావచనం బతిక్రమించి పితృవచనభయరహితంబును ధర్మవిగర్హితంబును
దారుణంబును రోమహర్షంబు నైన యీవాక్యంబు పలికితిరి గావున మీ రింక
వసిష్ఠపుత్రులభంగి ముష్టికజాతులం బుట్టి శునకమాంసభక్షకులై భూలోకంబున
వేయిసంవత్సరంబులు వర్తింపుఁ డని శపియించి యార్తుం డైనశునశ్శేఫునకు
|
|
