ఆహార్యం ఛంద్ర తారాది
తం వందే సాత్త్వితం శివం'
అంగికం,సాత్త్వికం, ఆహార్యం, వాచికం అని అభినయాలు చతుర్విధాలు. రూప ప్రధానమైన ఆహార్యం - అంటే వేష ధారణ. తాళానుగుణంగా, భావానుగుణంగా కదలికలు, ముద్రలు అంగికం. నోటితో ఉచ్చరించేది వాచకం. రోమాంచ కంవశ్వేదాదులు సాత్త్వికం. నాట్య నిర్వఃఅణ ఎలా ఉండాలి అనేది ఈ క్రింది శ్లోకంలో చెప్పబడింది.
"యతో హస్త స్తతో దృష్ఠి:
యతో ద ష్ఠి ంతతో మన:
యతో మన స్తతో భావ:
యతో భావ స్తతో రస:"
(హస్తము, దష్టి, మనస్సు, భావము ఒక దానిమీద ఒకటి లగ్నమై రసనిష్పన్నత నొందాలి)
"కంఠే నాలంబయేద్గీతం
హస్తే నార్ధం ప్రదర్శితం
చక్షుద్భ్యాం దర్శయద్భావం
పాదాభ్యాం తాళమాచరేత్"
(కంఠముచే గానము, హస్తముచే అర్ధము, నేత్రముచే భావము, కాలిచే తాళము నడుపబడాలి) నాట్యానికి ఇవి అంత:ప్రాణాలు. ఇకబహిప్రాణాలు.
"మృదంగశ్చ సుతాళశ్చ
వేణు గీతీ స్తతస్తుతి:
ఏక వీణాకింకిణీశ్చ
గాయకతృశ్చ సువిస్రుత:"
మంచి తాళం, మృదంగం, పిల్లన గ్రోవి, పాట, వీణ, గజ్జెలు, ప్రఖ్యాతమైన నటుడు - ఇవి బహిప్రాణాలు. ఇవన్నీ శాస్త్రీయనాట్యాలకు మూల సూత్రాలు. నాట్యాన్ని శాస్త్రీయంగా నృత్తము, నృత్యము, నాట్యము,
పుట:GodavarisimaJanapadaKalaluKridaluVedukalu.djvu/158
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు