62
ఇచ్చినీ కు మారి
ఇచ్చి: ఏమయినను సరియే ! నే నాతనికి వారపంపుదును.
రూప: పఅట్లే చేయుము.
ఇచ్చి: – సరియే ! దాని కేమి ? కాని, యొకమా అచలేశ్వరుని దర్శనము చేసి రావలయును.
రూప: అమ్మా ! అది మంచి దే, భగవంతుఁ డాపదుద్ధారకుఁడు. 'కాన, నౌపదలో మునుఁగుచున్న మనల రక్షింపక పోఁడు. నే నందుల కై నిన్నుఁ జాలదినములనుండి ప్రయాణము చేయుచున్నానుగదా !
ఇచ్చి: - ఇందులకు మాతండ్రియనుమతి వడయ వలయును.
రూప: అట్లయిన మనము వెళ్ళినట్లే !
ఇచ్చి: ఏమి?
రూప: మీ తండ్రి ని న్నింటనుండి కదలనీయఁడు !
ఇచ్చి- ఏమి చేయుమందువు ?
రూప: ఏమియును లేదు. ఒరులకుఁ దెలియకుండ మనము పోయివత్తము.
ఇచ్ఛి:– రాత్రి సమయమున మన మొంటరిగాఁబోయిన నేమయినను ప్రమాదము సంభవించు నేమో !
రూప: ఏమియును సంభవింపదు. పల్లకీలోఁ గూర్చుండి వెళ్ళి రావచ్చును. మన కభయసింగు సహాయుఁడై వచ్చును. మన కపాయ మెటు రాఁగలదు మఱియు, నమ్మా! మఱి యొక సమాచారము. అచలేశ్వరునియాలయమున కొక
.
