పుట:Dhanurvidyaa vilaasamu (1950).pdf/80

14

కృత్యవతరణిక

తే.⁠

ఘనగగనగాంగభంగచక్రాంగపూర్ణ శశిశిశిరశైలశారదాశంఖవికచ కాశనీకాశవిశదప్రకాశకీర్తి రహిఁ జెలగుచుండు తిరుపతిరాయమాళి.

⁠ 57

క.⁠

తా నన్నమాట తప్పక నానాఁట హితంబు గలిగి నడచిన కరణిన్ దా నన్నమాట తప్పక నానాట హితంబు గలిగి నడపు హితులకున్.

⁠ 58

ఉ.⁠

రామునియందు లక్ష్మణుఁడు రాజభక్తికళాధురీణుఁడై ప్రేమ ఘటించుటలీల దలపించుచు నన్నయడుంగుఁదమ్ములన్ దామహనీయభక్తి కలనానలంబున దేరు మానసః స్థేమమునం దగున్ దిరుపతి క్షితిపాలుఁ డలోలశీలుఁడై.

⁠ 59

సీ.⁠

శ్రీమన్మహాదేవసేవానుభావంబు         గొని ధనుర్ధరుఁడైన గుహునిలీల, గాధేయుబోధంబు గాంచి కోదండదీ         క్షాగురుండైన దాశరథిలీల, పరశురాము భజించి శరశరాసనకళా         ఘనుఁడైన జాహ్నవీతనయులీల, ద్రోణు నారాధించి బాణాసనాభ్యాస         పటిమంబు గాంచిన పార్థులీల,

⁠

తే.⁠

శ్రీ మహమ్మదజాఫర నామధేయుఁ డగు శరాసనగురువరు నాశ్రయంబుఁ బడసి విలుదాల్చి కలియుగపార్థుఁ డనఁగ ప్రౌఢిఁ జెలువొందెఁ దిరుపతి రాయశౌరి.

⁠ 60

సీ.⁠

అబ్దిరాజన్యకన్యాలలామంబుతో         క్రీడించుహరికి మ్రొక్కిన ఫలంబు, ప్రాలేయగిరిరాజబాలాసమేతుఁడై         చెలగెడు హరునిఁ గొల్చిన ఫలంబు,

⁠