పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/90

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


భుజమూల మీక్షింపఁ బొదలు సిగ్గున నీకు వడ్డించ నని కేలు వంచికొనుచుఁ
గనుఱెప్ప లెత్తి గన్గొని మెచ్చి తల యూఁచి యమృతపానము సాలునా యటంచుఁ


తే.

దియ్యసరసంపుమాటలఁ దేనె లొలికి, యమృతరసము కదంబింప నమరపతికి
మొదట వడ్డించి వడ్డించుఁ ద్రిదశతతికి, మోహినీకాంత జగదేకమోహనముగ.

348


మ.

అలివేణీమణి గిల్కుమెట్టియలు మ్రోయం బంతి వడ్డించుచుం
జిలుఁగుంగుచ్చెలజాఱఁ ద్రొక్కువడి డాఁచేఁ జెక్కుచోఁ బైఁటయుం
దొలఁగంగాఁ జుబుకంబుచే నదిమెఁ దోడ్తో సిగ్గు నొయ్యారముం
దలుకుం దత్తఱము న్విలోకిజనచిత్తంబుల్ గరంగింపఁగన్.

349


సీ.

చెదరినముంగురు ల్చెమటచే నుదురంటఁ గొనగోళ్ళచే దువ్వుకొనుబెడంగు
జాఱుపయ్యెంట భుజంబుమీఁదికిఁ ద్రోసి చెఱఁగు డాఁపలివంకఁ జెక్కు హొయలు
సడలి ముంజేవ్రాలు జాళువాపైఁడిగాజులు పైకి నెగఁద్రోయుచో విలాస
మవనిభాగమున జీఱాడుకుచ్చెలకొంగు లీలఁ గెంగేలఁ కేలించుచెలువ


తే.

మలసి నిట్టూర్పు లిచ్చు నొయ్యార మెదను,మించు ఘర్మంబు గొనగోట మీటునీటు
గలుగుమోహినిఁ దలప మైఁబులక లొదవె, దానవులు సొక్కు టేవింత ధరణికాంత.

350


వ.

ఇట్లు మోహినీకాంత యత్యంతశృంగారవిలాసకుతూహలంబున సుధారసం బ
మరులకు నొసంగుసమయంబున.

351


సీ.

వనజాక్షి యమృతంబు వడ్డింపరాదాయె మనబంతి కిది యేమొ యనుచు నొకఁడు
వచ్చెద నని రాక వంచించునే ప్రేమ యధికంబు మనయందె యనుచు నొకఁడు
నమృతంబు మాకుఁ దెమ్మని బీఁదతనమున నడుగ గౌరవము గాదనుచు నొకఁడు
కాదని పిలిచినఁ గలకంఠి వడ్డింప కలిగిపోవునొ కడ కనుచు నొక్కఁ


తే.

డమృత మేబ్రాఁతి యాచకోరాక్షిచిత్త, మెడయఁ జేయంగ రాదని యెంచి యొకఁడు
నూరకుండి రిగాని యోయువిద! యమృత, మిందుఁ దెమ్మనలేరైరి యెంతవలపొ.

352


తే.

సుదతి వడ్డించునపుడు పయ్యెద యొకింత, తొలఁగ గుబ్బలు సూచునబ్బలియుఁ బల్క
రింపలేఁడయ్యెఁ దాఁ బల్కరింపఁ దెలిసి, యట్టె పయ్యెదఁ గప్పునో యనుభయమున.

353


మ.

తళుకు న్ముంగఱముత్తియంపురుచి సింగారంపుఁగెమ్మోవిపైఁ
దులకింప న్మెడ గుల్కి చెక్కుపయి బంతుల్సాగఁ దాటంకదీ
పులు కెంగేల బిగించుచున్ బయిఁట నంభోజాక్షి వాలారుచూ
వులఁ దేలించుచుఁ బల్కుఁ బల్కులసుధాపూరంబు తోరంబుగన్.

354


సీ.

తడవాయె ననుచుఁ జిత్తమున నుంపఁగ నేల నిదె వత్తుఁ దాళుమీ యింతతడవు
తాళఁగూడదొ బావ కేలగూఁడదొ తాళ కిపు డేమిగద్దులే యిట నదేమి
బావ నవ్వితివి నాపలుకున కేమైనఁ దోఁచెనో నాకు నీతోడు దాఁచ
నేటికిఁ జెప్పుమా నేవింతదాన దయలేదొ నామీఁద దాళు మంచి


తే.

దందు కేమాయె నాకొకయవసరంబు, గలుగదే యఫ్డు చిక్కెదుగాక యెటకుఁ
బోయె దంచును నవ్వుచుఁ బువ్వుఁబోణి, బలినిఁ దేలించె బరిహాసభాషణముల.

355