పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/84

శా.⁠

మోము ల్వెల్వెలఁబాఱఁ గన్నుఁగవ నామోదాశ్రువుల్ గాఱ మై రోమాంచంబులు మీఱ ఘర్మకలశశ్రోణాంబువు ల్జాఱఁగా మామోఘాస్త్రపరంపరల్ నిగిడి చిత్తాంభోజముల్ దూఱఁ దో డ్తో మోహం బలరారఁ గల్గొనిరి దైత్యు ల్దంభనారాయణిన్.

⁠ 309

ఉ.⁠

ఆజవరాలిఁ జూచి యసురాళి వరాళి విరాళి గొన్నచోఁ దేజము మీఱఁగా మరుఁడు ధేయని వన్నియ మీఱఁ జిల్కరా తేజదువాళిదోలి గడిదేరిన దారి మిటారికల్వపూ నేజను వైచె నద్దనుజనేతలచిత్తము లుచ్చి పాఱఁగన్.

⁠ 310

సీ.⁠

కదళికారూపముల్ గన నారియూరువుల్ స్తంభలీలాప్తి రాక్షసుల కొదవె నలివేణివేణి నీలాభ్రమై తగ దేవవిమతాంగముల ఘర్మవృష్టి గురిసె నిందుబింబానన యెలుఁగెత్తి పాడిన దానవేంద్రులకు గద్గదిక పొడమె మెలఁత నెమ్మేను గ్రొమ్మెఱుఁగు సంచునమించు దనుజేంద్రచిత్తముల్ దత్తఱించె

⁠

తే.⁠

లేమచిన్నారిలేఁగౌను లేమిపూన, నసురవక్త్రంబులందు దైన్యంబు గదిసె నిది యసంగతమయ్యు రతీశకౌశ, లాతిశయమున సంగతంబయ్యె నపుడు.

⁠ 311

సీ.⁠

మొలకనవ్వుల ముద్దుమోములఁ దిలకించి కళ పట్టినట్లుండె గలువఱేఁడు చిన్నారిమైఁదీఁగె జిగిఁ జూచి సురపాదపంబులు తీఁగియల్ పారసాఁగెఁ గ్రొమ్మావిచిగురాకునెమ్మోవిరుచి గాంచి కలువడి నిలిచె నక్కౌస్తుభంబు నెఱనీటుగులుకులేనెన్నడ ల్పరికించి కడుమందగతిఁ గాంచె గంధకరటి

⁠

తే.⁠

తేనియలసోన వెదచల్లు తేటమాట, లలికి యమృతంపుగుండలో నడఁగియుండె నేల యిటువంటివెల్ల మా కీలతాంగి, యబ్బినను జాలు నని యెంచి రసురు లపుడు.

⁠ 312

సీ.⁠

జంభుండు సాభిలాషంబుగాఁ గనుఁగొన్న ముసిముసినగవుతో మోమువంచుఁ గనుసన్నఁ దను వేఁడుకొన బలాసురుఁడు రాగమున మునుంగఁ గ్రేఁగంటఁ జూచు భ్రూసంజ్ఞ సంకేతములు దెల్పు నముచికి నింపుగాఁ గనుబొమ లెగయవై చు బలి చూడ గబ్బిగుబ్బలమీఁది పయ్యెదఁ జాఱిచి గ్రక్కునఁ జక్కఁ జేర్చుఁ

⁠

తే.⁠

నిలుచు నొక్కెడఁ జేసన్నఁ బిలుచు నొకని, నొకనితో మంతనముఁ గోరు నొకనిఁ జీరు నొకని సరసోక్తులకు మెచ్చు నొకని నొరయు, మోహినీకాన్త యసురసమ్మోహనముగ.

⁠ 313

సీ.⁠

రేచాయ నడరు బారెఁడుకీలుజడఁ జూచి మొలకలేనగవునెమ్మొగముఁ జూచి తరితీపుఁ జూపు బిత్తరపుఁజూపులు చూచి తేనె చిందెడు మోవితీరు చూచి జిలుఁగుపయ్యెంటలోఁ గులుకుగుబ్బలు చూచి [1]కనులఁ గాన్పింపని కౌను చూచి తతమై రహించు నితంబబింబముఁ జూచి నునుదళ్కుఁ జెందు పెందొడలఁ జూచి

⁠

తే.⁠

చొక్కి మిక్కిలి రక్కసిరిక్కఱేండ్లు, చక్కనయ్యకుఁ జిక్కి రాజసము దక్కి

⁠

1. కనుపింపకయె మించు కౌనుఁ జూచి