పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/65

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ఉ.

ఈమదమత్తవారణము లీజవనాశ్వము లీరథోత్కరం
భీమథితారివీరభటు లీదురతిక్రమవిక్రమక్రమం
బీమహనీయకీర్తి గలదే త్రిజగంబుల నీకె గాక యౌ
రా! మునుసన్నవారి కిఁక రాఁగలవారికి నున్నవారికిన్.

134


ఉ.

ఇన్నియు నౌఁగదా దితిసుతేశ్వర దేహ మనిత్యమౌట సం
పన్నత నిత్యమంచుఁ గలఁపంబనిలే దటుగాన సంశయా
పన్నత నొందె నామది యుపాయము గల్గునె నిత్యతాప్తికిం
గ్రన్ననఁ గల్గెనేని యెఱుఁగ న్వలయుం దగియున్న యోజనల్.

135


గే.

క్షుత్పిపాసాజరావ్యాధిశుష్యమాణ, కాయమున లే దొకింతసౌఖ్యంబు దేహి
కది సవిస్తరఫణితిఁ దెల్పెదను వినుము, దివ్యతేజస్సనాథ దైతేయనాథ.

136


చ.

కనుఁగఁవఁ జీకటుల్ గవియుఁ గర్ణపుటంబుల దిమ్ము గ్రమ్ము మిం
చును జఠరాగ్ని దుర్బలత చొప్పడు నంగములన్ శిరంబు నొ
చ్చు నితరభోగ్యవస్తువులు సూడ సహింపదు మాటమాత్ర మా
డను మది పుట్ట దాఁకటఁ బడ న్వశమే క్షణమైన నేరికిన్.

137


తే.

పెదవి పేటెత్తు నాలుక పిడుచగట్టు, గొంతు తడితీయు నక్కెండుఁ గొంతతడవు
దాహమున కుదకములేక తడసెనేని, కలదె మఱి యంతకన్న దుఃఖంబు జగతి.

138


తే.

అన్నపానంబు లొకయింత యధికమైన, తఱి నజీర్ణంబ యైనఁదా దొరయు శ్లేష్మ
పైత్యవాతాదికజ్వరబాధ లవియ, విషమహేతువు లగుపథ్యవిరహితములు.

139


తే.

కలుగునూఱేండ్లలో నర్ధకాల మపహ, రించు నిద్రయె యానిద్ర ఱేపుమాపు
మానియుండిన జాడ్యంబు మేనఁ బొడముఁ, గన్నుఁగవయందు నరుణిమ గడలుకొనును.

140


సీ.

ఇంతకన్నను దుఃఖ మిఁకనొండు లేదని తెలుపుచందంబునఁ దలవడంకఁ
గనుఁగవఁ బొరలు గప్పెనొ లేదొ చూత మన్పోలిక సడలి కన్బొమలు వ్రాల
యౌవనస్తంభహైన్యంబున దేహంబు కుమతిగుడారునాఁ గుదియఁబడఁగ
స్వచ్ఛవృత్తిని దనరంగ ముక్తములగు భాతి నొక్కట ద్విజపఙ్క్తు లురుల


తే.

ఘనజరాభూతహుంకృతి నెనయ దగ్గు, నరల సద్వృత్తి కర్ణవిస్ఫురణ నొగుల
వృద్ధభావంబు వచ్చినవెనుక జనున, కేమిసౌఖ్యంబు గలదు దైత్యేంద్ర చెపుమ.

141


క.

ఇదిగాక శమనకృత్యం, బిదమిత్థం బనఁగఁ గూడ దీదృశదుఃఖా
స్పదమగు దేహంబున నె, మ్మది సుఖియింపంగ సులభమా యెవ్వరికిన్.

142


వ.

అటు గావున జఠరజరఠగహనవనదహనప్రథావధారణాక్షుధావ్యథాముథా
విధానావధానవిధావిధానంబును, ముఖజలబిలపల్వలసరసతాషనోదనభీష్మ
గ్రీష్మవిలాసపిపాసానిరానంబును, బ్రపంచపదార్థప్రజ్ఞానప్రతిబంధకబంధుర