| | గపటంబు గాని నిక్కంబుగా దిది నమ్మబోకుఁడి యంచును బాకుఁ డనియె | |
| తే. | దనుజనాయకుఁ డివియె యోజనలతెఱఁగు, విబుధనాథుండు మానంబు వీటిఁబుచ్చి | 115 |
| చ. | అన విని విప్రజిత్తి దురహంకృతితో నిదియేటిమాట వృ | 116 |
| తే. | ఎట్టివారలు శరణన్న నేలవలయు, వీరధర్మంబు గావున విప్రజిత్తి | 117 |
| క. | అని నారదముని దెలిపెను, విను మటుగావున నిశాటవిభుఁ డెటులైన | 118 |
| మ. | సమదైరావతకుంభిజృంభితశిరస్సంస్ఫాలనప్రాప్తితో | 119 |
| తే. | దైవగతి యెవ్వరికి దాఁటఁ దరముగాదు, చింత సేయంగవల్వ దావంతయేని | 120 |
| క. | అన వెచ్చనూర్చి యవుఁ గా, కని యనిమిషవిభుఁడు దిగ్వరాన్వితుఁ డౌచుం | 121 |
| క. | దేవేంద్రుఁడు హయశతమే, ధావభృథస్నాతపూత మగుమస్తకమున్ | 122 |
| చ. | ఉరుమణిపీఠి నిండుగొలువుండు నిశాచరనాథుపాదపం | 123 |
| వ. | అంత. | 124 |
| మ. | సముఖాయంచును వేత్రహస్తులు వచించన్ డిగ్గనం లేచి య | |
