| కలవె యేవైన వింతవార్తలు దివంబు, నందు నారద యనుచు నయ్యసురవిభుఁడు. | 104 |
క. | ననుఁ జూచిన నే నాతనిఁ, గనుఁగొని “సౌభ్రాత్ర మస్తు ఘనతరతేజో | 105 |
మ. | బలిదైత్యేశ్వర తావకీనపరిశుంభత్కీర్తితేజోరుచుల్ | 106 |
మ. | అనిన న్నవ్వుచు దైత్యభర్త సురలోకాచార్య యేమీ ప్రయో | 107 |
తే. | అమరపతి నేఁడు నీదునెయ్యంబుఁ గోరి, నన్నుఁ బంపిన వచ్చితి నాయమగుట | 108 |
వ. | అనిన విస్మయమానమానసుండును స్మయమానవదనుండును నగుచు విరోధి | 109 |
తే. | నాట్య మీక్షింప నే నొకనాఁడు రంభ, నంపు మని చెప్పి పంప హాస్యంబు చేసి | 110 |
క. | వినుము బృహస్పతి యిఁకనై, నను భక్తిని నన్నుఁ గొలిచినను మన్నింతుం | 111 |
క. | వచ్చితి నిచ్చటి కేను వి, యచ్చరకులనాథ వింటివా బలివాక్య | 112 |
సీ. | హస్తీంద్రకుంభంబు లప్పళించుకరంబు దనుజపాదము లొత్త ననువుపఱుపు | |
తే. | మాబలీంద్రునితోడి నెయ్యంబు గోరి, తేని యీరీతి సేవకవృత్తి గాని | 113 |
వ. | అదియునుంగాక నేను నిలింపవైరిచేత నంపించుకొనివచ్చునెడ మార్గంబున | 114 |
సీ. | మనకు వారికి నైకమత్యంబు గలుగునే పొసఁగ దటంచు జంభుండు నొడివె | |