| దపము గావించి స్వపురమధ్యమున నొక్క, యమృతకూపంబు వడసె నీయజునికరుణ. | 25 |
క. | అది కారణముగ దైత్యులు, త్రిదశులతో వెఱవ కెదిరి తెగినదనుజులన్ | 26 |
తే. | అయిన నేమాయె నిప్పు డాయమృతరసము, సంగ్రహింప నిశాచరాచార మడఁపఁ | 27 |
క. | అని యోజన దెలిపి కప, ర్దిని బలమర్దిని సురేజ్యు దివిజగణంబుం | 28 |
తే. | ఖచరకిన్నరగంధర్వగరుడసిద్ధ, సాధ్యవిద్యాధరాదినిర్జరవితాన | 29 |
సీ. | రాణించుచును బచ్చఱా చెక్కడపునేల మెఱుఁగుపచ్చికలంచు మేయు సొబగు | |
తే. | గాంచి యెక్కడనుండి యిక్కడికి వచ్చె, నొక్కొ [1]యీయావు దూడయుఁ జక్క ననుచు | 30 |
వ. | అప్పుడు. | 31 |
ఆ. | ఆవు బావిఁ బడియె నయ్యయో కాలుఁగీ, లేమి యయ్యెనొక్కొ యెట్టు లనుచు | 32 |
క. | ఆవిటుల నేర్చునే మా, యావియ యిది యనుచుఁ దారకాక్షాసురుతో | 33 |
క. | శోకించు తారకాక్షుని, వ్యాకులభావంబు తత్త్వవైఖరి వెలయన్ | 34 |
మ. | కరపద్మంబున బర్హిబర్హము వొసంగం జూళికాహీనమై | 35 |
- ↑ యీయావు చక్కనై యున్న దనుచు