పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/311

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

ననుచుఁ బొగడుచుఁ దలయూఁచి హరి వయస్య, మోముఁ జూఁచిన యంతట స్వామికరుణ
యట్టిదే కాదె యాశ్చర్యమా యటన్న, మంచిమాటంటివని వేశ్యమాత యపుడు.

226


తే.

కామినీమణి చిన్నది యేమి యెఱుఁగ, దెటుల మతి సెప్పి సేవ సేయించుకొనఁగ
వలెనొ మీచిత్త మనుచు నచ్చెలువచేత, విడియమిప్పింపఁ గైకొని వెన్నుఁ డపుడు.

227


క.

గందవొడి వక్కలాకులు, నందుక నుద్ధవుఁడు వారిజాక్షులు సన గో
విందుఁడు గాంభీర్యంబున, ముందుగఁ దను జెనకకున్న మోహము మీఱన్.

228


సీ.

మడుపు సాలుటయును మదిరాక్షిసకినెలు గులుకుమంచముమీదఁ గూరుచుండి
చిఱునవ్వుమోమునఁ జెలువుని పాదపల్లవములు కోమలోరువుల నుంచి
తలిరులు పెనఁగొను చెలువున నొత్తుచు గిలిగింతగొనఁగఁ గెంగేలు దొడల
సోఁకించుచును గోటి సుదలంటఁ బిసుకుచుఁ గరకంకణంబులు ఘల్లుఘల్లు


తే.

మనఁగఁ జిటపొట గ్రుద్దుచు నంగుళంబు, లోయ్య నెటికలు దివుచుచు నెయ్యమునను
గన్నుఁగవ నొత్తుచును గబ్బిచన్నుఁగవను, జేర్చుకొంచుఁ బదాబ్జసంసేవ చేసి.

229


చ.

పలుకవదేమి సామి యొకపాటివధూటిని నీవు మెత్తువే
చెలువము గుల్కు రాధవలెఁ జిత్తము రంజిల సేవ సేయఁగాఁ
గలిగినకాంతఁ జేకుఱిన గా కిపు డాపెఁ దలంచుకొంటివో
పులకలు నిండెనంచు విరిబోణి ముదంబునఁ బక్కఁ జేరుచున్.

230


సీ.

ఏదేది సామి నామీఁదిప్రేమకు గుఱు తనుచుఁ బుక్కిటివీడియంబుఁ గొనుచు
నవు మంచివగలకాఁడవె నీవు చేనందుకొన వంచు విడెము పల్కొన నొసఁగుచు
విడువరా మడుపుసందడి మోవి నేల నొక్కెదవంచుఁ గినిసి జంకించుకొనుచు
మొదటనే నునుబోఁకముడికిఁ బెనంగెదు వసగాదొ తమియంచు మసలుకొనుచు


తే.

నెంతదడ వూరకుండఁగా నేమియెఱుఁగ, వేమొ యనియుంటి నీవేల యెఱుఁగ వింత
నాఁడె వ్రేపల్లెసతులమానములు గొన్న, చతురుఁడవు గావె యన నగి శౌరి పలికె.

231


చ.

చెలి యాభీరుల నెన్న నేల యిదె యక్షీణప్రతాపంబుతో
నలరు న్నేజవజీరుపోరునను బోరాడంగ నీకే తగుం
దొలుతన్ రాధకుఁ జెల్లు నన్నఁ గినుకన్ లోలాక్షి దేవాంగనా
తిలకం బేయది యంచు మార్మొగము గా ధీరుండు లేనవ్వునన్.

232


చ.

వనితరొ కోప మేమిటికి వల్లవకాంతలలోన జాణయౌ
నని యలరాధఁ బేర్కొనుట యంతియె నీసరియైనఁ జేసినం