పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/299

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


మ.

అనినన్ రాధ హసింప యింత యలుకా యౌరౌర నామీఁదనై
నను నీకోపము తీర్చుకొ మ్మటులనైన నీదుకోపంబు దీ
ర్పనె భావింతు నటంచు వేఁడుకొనుచున్ రాధావధూరత్నమో
హనపుంభావకళావిలాసముల నబ్జాక్షుండు హర్షింపఁగన్.

137


క.

ఆరాధాధరమధురసు, ధారసధారాతిదర్పితస్వాంతమునన్
గూరిమి రమణుఁడు దముఁదమిఁ, జేరమి నేరమిగ నచటిచెలియలు కలఁగన్.

138


మ.

ఇదిగో వచ్చెద నంచుఁ బోయి యిది యేమీ రాడు కృష్ణుండు రా
గదరే చూతమటంచు నంగనలు రంగద్రత్నమంజీరము
ల్గదలం గుబ్బల పయ్యెద ల్పొదల సింగారంపుఁగీల్గొప్పులం
బొదలం దుమ్మెద లెల్లఁ బూఁబొదల నెమ్మిం బల్మరుం జూచుచున్.

139


చ.

ఒకపొదరింటిలో దలిమ మొక్కటి గాంచి యిదేమి చెల్ల నా
యకుఁడు విశేషబంధముల నంగనఁ గూడినపొల్పు దెల్ప రే
వికసితజాతిశయ్య కడువేడుక మీఱఁగ రాధఁ గూడి యే
డకొ చన నోపు నింక నకటా శకటారిని నమ్మవచ్చునే.

140


సీ.

గట్టిగాఁ గీల్జడఁ గట్టివేయక మున్నె మోసపోతిమి గదా ముగుదలార
గ్రుచ్చి కౌఁగిటఁ జేర్చుకొని విడువకయుండ నేరమైతిమి గదా నెలఁతలార
మనచేలచెఱగు లాతనిచేల ముడిగొల్పఁ దెలియమైతిమి గదా చెలువలార
యొకతెపై నొకతె మానక గూడి యలయింప నేరమైతిమి గదా నెలఁతలార


తే.

యెవ్వ రెఱుఁగుదు రింతలో నిన్నివగలు, సేయుటలు దక్కెగా యని చెలఁగియుంటి
మెంత గృష్ణుని వెతకెద మింత ననుచు, వెతల మతి తల్లడిల్లి యా వ్రేతలెల్ల.

141


సీ.

లత పెనంగొను తమాలముఁ జేరి యదె రాధికాకృష్ణు లని చేరి కనుచుఁ గనుచు
శారిక కృష్ణకృష్ణ యటన్న నదె కాంత శౌరిఁ బిల్చె నటంచుఁ జనుచుఁ జనుచుఁ
జాటున బర్హిపింఛముఁజూచి చెలికొప్పు హరియూనుపింఛమో యనుచు ననుచుఁ
కలరవంబులు వల్క లలనామనోహరఘనగళధ్వనియంచు వినుచువినుచుఁ


తే.

దరువుఁ దరువును బొదఁ బొదఁ దెరువు దెరువు, సైకతము సైకతమును సారె సారె
యరసి యరసి వ్రజాంగన లందు నందు, మఱియు మఱియును వెదకుచు మమత మెఱయ.

142


సీ.

నెమిలిపించెమువాఁడు నెఱి మించు సరి మించు గరమించుకాంచనాంబరమువాఁడు
వేణునాదమువాఁడు వినుగెంపు నునుగెంపు గనుపింపు కౌస్తుభకాంతివాఁడు