| | చక్కనిసామి లోఁదొడల చక్కిఁ జుఱుక్కన గోట నొక్కినం | 127 |
| చ. | వలపులు రేచి గోలయని వల్లభుఁ డల్లనఁ గేలిసల్పుచో | 128 |
| మ. | గళనాదంబులు దత్తఱించుచును సీతార్కంబు రెట్టింపఁ జె | 129 |
| ఉ. | సురతాంతంబున తాంతయై తరుణి మించు ల్గుల్కుశ్రోణి న్నిజాం | 130 |
| వ. | అంత. | 131 |
| మ. | తిలిరున్ మోవిని గద్దు లేదనెడు నిద్దాకెంపుచిన్నారి చ | 132 |
| తే. | అంతఁ గృష్ణుఁడు రాధాలతాంగిఁ జూచి, కంటె యుత్పలపత్త్రసంక్రాంత మగుచు | 133 |
| సీ. | ఒప్పుగా విరులతో నొరగొప్పు ఘటియించి బటువుముత్యాలపాపట యమర్చి | |
| తే. | కటిని బురుసాచెఱగుచీరఁ గట్టనిచ్చి, సొంపుమీఱ నెగాదిగఁ జూచి ప్రేమ | 134 |
| తే. | చిలుకతో నన్ను దూరుచుఁ జెలువ వెనుక, నలిగి యేమని గడఁగితి వనిన నేమి | 135 |
| ఉ. | వచ్చినయప్పు డేననుచు వాకొని గ్రుక్కగ చాన యేటికో | 136 |
