పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/297

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

పెనఁగి విడిపించుకొనుచు నబ్బిసరుహాక్షి, మంచివాఁడవు పొమ్మంచు మాఱుమొగము
సేసికొనియుండ నేమి చేసితిని నేర, మేలనే యల్క యనుచు గోపాలవిభుఁడు.

117


సీ.

బారికిన్నెరకాయ బటువుగుబ్బలుమీఁద గోరుంచనీయవే కీరవాణి
తళుకుబంగారునిద్దాచెక్కుటద్దాలు ముద్దాడనీయవే ముద్దుగుమ్మ
కండచక్కెరపానకము గుల్కుకెమ్మోవి గంటి సేయఁగనీవె కలువకంటి
తొలుకాఱుమెఱుగుతోఁ దులదూఁగునెమ్మేను గౌఁగిలింపగనీవె కమలవదన


తే.

పైఁటచా టేల చేసెదే పద్మగంధి, మోము దిప్పెదవేలనే మోహనాంగి
సారెజంకించె దేటికే సారసాక్షి, యేల మేనోసరించెదే యిగురుఁబోణి.

118


క.

నాళీకశరుఁడు సుమనో, నాళీకము నేయఁ దాళ నవచంద్రకళా
ఫాలా చాలా యీలా, గేలా చాలా నలంచ కిఁక నేలఁగదే.

119


క.

అని వేఁడుచు నేరం బిది, యని మోపక యలుగ నేమి యనియెద నేఁడే
చనియెద నని యివలికిరా, వనితామణి పిలువ కేల వచ్చితి వనినన్.

120


చ.

వనజదళాక్షి యెచ్చటికి వచ్చితి పిల్వక ప్రొద్దువోక యే
వనమునఁ బాటపాడినను వల్లవకామిను లెల్ల వచ్చిరిం
తనుచునుఁ జేర నీవునను దారున గన్గొని వారిఁ బాసి క్ర
న్నన నిటు వచ్చితిం గలదె నాయెడ నేర మొకింతయేనియున్.

121


తే.

అనినఁ జిలుకయుఁ గలికి నీ వపుడు చూచి, మగుడు సాహన మెఱిఁగి నీమగఁడు వేగ
నన్నుఁ గనుగీఁట వచ్చి క్షణంబులోన, నీతెగువ మాన్పనే యనఁ గృష్ణుఁ డపుడు.

122


తే.

కాక నామీఁద నేరంబు గలిగెనేని, యిదిగొ నామేను నీవేణి యిదిగొ వలయుఁ
లీల దండించు మంచు గోపాలవిభుఁడు, గీలుజడఁ గేలు కందీయ బాల నగియె.

123


వ.

అంత.

124


ఉ.

వెన్నుఁడు సంతసించి మనవేడ్కకు వెన్నెల లెస్సగాఁగఁ గ్రే
గన్నుల చిన్నినవ్వు దొలఁకం దిలకించుచు సిగ్గులాడు న
క్కన్నియ ద్రాక్షచప్పరము కమ్మనిశయ్యకుఁ దార్చియంక సీ
మ న్నెలకొల్పి ముంగురు లమర్చుచుఁ జెక్కిలి ముద్దులాడుచున్.

125


తే.

మోవి తన కిచ్చి కనుఁగవ మూసికొనిన, బాళిమీఱంగఁ దేనియ గ్రోలి బాల
సొగసుకాఁడింత యఱకంటఁ జూచెనేని, మాను మరలంగ మోడ్చిన నానఁ బూను.

126


ఉ.

చక్కెరమోవి యానినను జన్నులఁ గ్రొన్నెలవంక లుంచినం
డెక్కులు మించ నొల్లమి నటించఁ బెనంగును నింతెకాని యా