తే. | పెనఁగి విడిపించుకొనుచు నబ్బిసరుహాక్షి, మంచివాఁడవు పొమ్మంచు మాఱుమొగము | 117 |
సీ. | బారికిన్నెరకాయ బటువుగుబ్బలుమీఁద గోరుంచనీయవే కీరవాణి | |
తే. | పైఁటచా టేల చేసెదే పద్మగంధి, మోము దిప్పెదవేలనే మోహనాంగి | 118 |
క. | నాళీకశరుఁడు సుమనో, నాళీకము నేయఁ దాళ నవచంద్రకళా | 119 |
క. | అని వేఁడుచు నేరం బిది, యని మోపక యలుగ నేమి యనియెద నేఁడే | 120 |
చ. | వనజదళాక్షి యెచ్చటికి వచ్చితి పిల్వక ప్రొద్దువోక యే | 121 |
తే. | అనినఁ జిలుకయుఁ గలికి నీ వపుడు చూచి, మగుడు సాహన మెఱిఁగి నీమగఁడు వేగ | 122 |
తే. | కాక నామీఁద నేరంబు గలిగెనేని, యిదిగొ నామేను నీవేణి యిదిగొ వలయుఁ | 123 |
వ. | అంత. | 124 |
ఉ. | వెన్నుఁడు సంతసించి మనవేడ్కకు వెన్నెల లెస్సగాఁగఁ గ్రే | 125 |
తే. | మోవి తన కిచ్చి కనుఁగవ మూసికొనిన, బాళిమీఱంగఁ దేనియ గ్రోలి బాల | 126 |
ఉ. | చక్కెరమోవి యానినను జన్నులఁ గ్రొన్నెలవంక లుంచినం | |