| | యకు రావచ్చెద రెవ్వరైననని మల్లాడంగ నావేళ నే | 108 |
| క. | అది మొదలుగ ముదమున నా, సుదతీమణి నామొగంబు చూచిన నగుఁ దా | 109 |
| సీ. | హరిఁ జేరవచ్చుచో నట్టె నేఁజూచినఁ బడఁతులఁ గనుగీఁటి కడకుఁబోవు | |
| తే. | గంధమైనను విరులైనఁ గాని విడియ, మైనఁ బండైన నాచేతఁ గాని వేఱె | 110 |
| ఉ. | నవ్వుచు మాయశోద యొకనాఁడు విలాసిని యాగృహంబులోఁ | 111 |
| చ. | హరి యొకమాపునన్ జలకమై కురులార్పఁగ జీనిజాళువా | 112 |
| చ. | తిలకము దిద్దుచున్న సుదతిన్నగఁ దిన్నఁగ నీవు దిద్దుమా | 113 |
| ఉ. | హరితో నే నొకవేళ నొంటిమయి మాటాడంగ నీళాకృశో | 114 |
| ఉ. | ప్రేమము నిచ్చ నిట్లు వలపించి ననుం గికురించి యిప్పు డీ | 115 |
| క. | అని మంచిది రావలెఁ గద, యని కోపము మీఱఁ నేమొ యనఁబూనినచో | 116 |
