పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/295

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

ప్రొద్దుముద్దులకూఁతురి యొద్దితోఁటఁ, గన్నెమావులక్రీనీడఁ గలువరాచ
చలువఱాతిన్నెపై జాజిశయ్యమీఁద, గోపకాంతాసహస్రము ల్గొల్వుసేయ.

100


ఉ.

ఒక్కతె గుబ్బపై నొరగి యొక్కతె యూరుల నంఘ్రి సాచి వే
ఱొక్కతె వీడె మీయ మఱియొక్కతె వీవన వీవ బత్తితో
నొక్కతె పైఁటఁ జెక్కు చెమరొత్తఁగ లీలరతాంతతాంతుఁడై
చొక్కెడు కృష్ణు దూరమునఁ జూచి గిఱక్కున రాధ మర్లుచున్.

101


సీ.

నిండారుపండువెన్నెలకాక కోర్వక యెలమావినీడల నిలిచినిలిచి
కలకలపల్కు చిల్కలపల్కు వినలేక చెవుల నంగుళములు చేర్చిచేర్చి
చల్లనితెమ్మెర ల్సైపఁగాఁ జాలక జిలుఁగుఁబయ్యెద చాఁటు చేసిచేసి
హృదయంబు భేదించు మదనాశుగములకుఁ దప్పించుకొనలేక తలఁకితలఁకి


తే.

ధవవియోగదవాగ్నిచేఁ దాళలేమి, సాహసము షడ్గుణంబంట సహజముగను
గంజపనలోల యగుచుఁ దత్కంజలపన, చూతవనమండలాగ్రంబుఁ జూచునపుడు.

102


క.

అమ్మమ్మ తెగువ యేటికి, సమ్మతి నీవిభుఁడు వచ్చుఁ జయ్యన ననుచుం
గొమ్మపయినుండి కొమ్మ క, రమ్మున నొకచిల్క వాలఁ బ్రమదము మీఱన్.

103


క.

చిలుకా పక్షము నాపైఁ, గలిగెనె నీకైన ననుచుఁ గరమున నునుఱె
క్కలు దువ్వుచు నొకపూఁబొద, జలజాక్షుని దూఱుకొనుచు సతి యున్నంతన్.

104


సీ.

అది యెవ్వరే రాధ యౌఁ గదా యిందేల వచ్చెనో హరిఁ బిల్వ వచ్చెనేమొ
యీవేళ నొంటిగా నింతదూరము వచ్చునా యశోదాదేవి యంపఁబోలుఁ
గాదుగా యిదియేమొ కలదుపో దోసమే యటువలె నుందురా యంబుజాక్షి
యెక్కడి దోసమె యెవ్వతె వలవదె వనజనాభుని చక్కఁదనము గనిన


తే.

ననుచుఁ జెలులాడఁ జూచి యిట్లాడ నేల, పిలువవచ్చుట నిక్కంబు తెలిసివత్తు
మీర లిటు నిల్వుఁడని నిల్పి శౌరి వెడలి, యల్ల పూఁబొదకడఁ బొంచి యాలకింప.

105


తే.

చిలుక శ్రీకృష్ణదేవుండు చిన్ననాఁట, నుంచి నాపయిఁ గడుఁబ్రేమ నుంచి దినము
చెలఁగి యెన్నైనఁ జేష్టలు సేయు నకట, యేలలేదాయెనొక్కొ యాహాళి నేఁడు.

106


సీ.

వెనుకపాటున వచ్చి వెడఁదకన్నులు మూయుఁ జెలిపేరు చెప్పిన జెలఁగి నవ్వు
చెలులెవ్వరైన వచ్చెదరు పోపొమ్మన్నఁ బడుక యిమ్మని కొంగు పట్టి తివియు
నలతోఁటలోన న న్నలయించి కొనిపోయి విడువక నగుచు నీవిక సడల్పు
నెడరైనతావున నెదురైన న న్నాఁగిపోనీక వాతెఱతేనె లాను


తే.

సిగ్గు ప్రతిబంధమై యంత సేయ నాదు, కోర్కె యీడేఱదయ్యె నీకూర్మి యెంత
యరసియుండ్రు యశోదాదు లైనవారు, నెనరుకలిమిని గనిపించుకొనరు గాని.

107


ఉ.

ఒకనాఁ డొంటిగఁ గేళికాగృహములో నుండంగ శ్రీకృష్ణుఁ డే
టికొ నేఁ బోయితిఁ బోయినం జెఱఁగుఁ బట్టెం బట్టినం గొంగు దీ