పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/294

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

గాయకునకు మోహింపుదు, రేయెడ స్త్రీ లనుచుఁ దెలుపదే శ్రుతి గావో
గాయకుఁడ వేము గామో, తోయజనేత్రలము వట్టి దూఱేమిటికిన్.

92


క.

చిక్కులఁ బెట్టినఁ బోమిక, నక్కున గదియించి తారహారావళులం
జిక్కులఁ బెట్టక యనుచున్, మక్కువఁ బైఁబడిన యదుకుమారుం డంతన్.

93


సీ.

అలమఁబోయినఁ జేతికందని చిన్నిగుబ్బలబాలల వికాసబంధములను
దిమిరంబు నిండుప్రాయము మోహనాంగులఁ గెరలించి యుపరతిక్రీడనముల
నగవుల నఖరదంతక్షతంబులఁ దెల్పు ప్రౌఢల బహుచిత్రబంధములను
జాతిస్వభావచేష్ట లెఱింగి తత్తత్కళాస్థితు ల్గరఁగించి లలితగతుల


తే.

నందఱికి నన్నిరూపంబు లందిపొంద, దక్షుఁ డయ్యును నొకవినోదంబు గాఁగ
నిరువురకు మువ్వురకు మఱి నేవురకును, బడుక యిచ్చుచుఁ బెనఁగె గోపాలుఁ డపుడు.

94


చ.

అలయ వొకింతయైనఁ జెమటంటదు చెక్కుల మించి యూర్పులం
బొలయవు చాలుఁ జాలు నిఁక బొమ్మనఁ వెందఱు వచ్చి వేఁడినం
గలయక నీవు దేవుఁడవు గాక మనుష్యుఁడవే యటంచుఁ బ్రేఁ
మల నని రింతు లాహరిని మన్మథకేళిక మించు లాహరిన్.

95


తే.

పాలు చల్లాఱఁబెట్టి యావేళ యింత, పాలుమాలిక రాఁగ రాధాలతాంగి
పవ్వళించెనొ లేదొఁ గోపాలగీతి, చెవినిఁ బడ నుల్కి పడి లేచి శీఘ్రమునను.

96


క.

పాలని మజ్జిగలోపలఁ, బాలుని తోడంటు వెట్టి భ్రమచే నిదురన్
సోలెడిగృహజన మదియే, వేళ యనుచుఁ బడుకయిలుఁ బ్రవేశించి తమిన్.

97


సీ.

ముంగొంగుబంగారుచెంగావి యటులుండ జిలుఁగుపైఠాణిదువ్వలువ గట్టి
సంపెంగ లటులుండ జాజిక్రొవ్విరిదండ మెండుగాఁ గీల్జడనిండఁ జుట్టి
కుంకుమపంకంబు పొంకంబుగా నుండ గబ్బిగుబ్బల మంచిగంద మలఁది
కళుకు ప్రాగెంపుచెక్కడపుసొమ్ము లటుండఁ దెలిముత్తియంపుసొమ్ములు ధరించి


తే.

సొగసు మీఱఁగ వెన్నెలసోగ యంచుఁ, గాంచువారలు భ్రమయ శృంగార మెనయఁ
బండువెన్నెల నొకయింత భయము లేక, రాధ వెలువడె గోపికానాథుకడకు.

98


ఉ.

తోరపుగుబ్బ జక్కవలతో వలతోదన నీలజాలముల్
తూఱెడివేణిఁజాక చకితోచకితోరు మృగంబులం బొదల్
దూఱఁగఁ జేయు చూప రహితో రహితోర్జితగంధకేతకిన్
దూరము సేయువాసనలతో నలతోయజగంధి వచ్చుచున్.

99