తే. | వలదు బలభద్రుతో నేల కలహ మనుచు, బుద్ధికొలఁదిని సమవర్తిపుత్రముఖులు | 159 |
ఉ. | అర్పుల నట్టహాసముల నబ్జభవాండము పిక్కటిల్లఁగా | 160 |
క. | తనశిష్యుండైనసుయో, ధను జంపెనటంచు మిగుల దారుణమగు కి | 161 |
క. | బలుగదపెట్టున భీముఁడు, కులిశాహతిఁ గొండఁ బోలి గులగులలగు న | 162 |
ఆ. | చేరి మూఁడునాల్గు చేతులు వెడలిన, యంతలోన వలసి యనిలసుతుఁడు | 163 |
క. | అప్పుడు విడువక వైసెం, గుప్పున నడునెత్తి పగులఁ గుదిగొని వెడలెం | 164 |
సీ. | కన్నీళ్లు వఱదలై కాఱఁగాఁ గుంతియు ద్రౌపతి యొకచోటఁ దల్లడిల్ల | |
తే. | గినిసి యెవ్వరు చెప్పిన వినక భీముఁ, జంపఁ గడఁగెడు యాదవసార్వభౌము | 165 |
క. | హరివాక్యామృతధారం, బరుషరుషానామదావపావకుఁ డాఱం | 166 |
క. | కళవట్టిపడిన భీముఁడు, దెలిసెన్ హరికరుణ నంత దేవుఁడ నిన్నుం | 167 |
ఉ. | పుణ్యము శౌనకాదిమునిపుంజశరణ్యము నైన నైమిశా | 168 |
తే. | సాంగదక్షిణ లొసఁగి యజ్ఞంబు చేసి, యవభృథస్నాన మొనరించె నతివఁ గూడి | 169 |
సీ. | ధగధగద్ధగితరత్నకిరీట కాంతులు పదివేల సూర్యబింబములు దెలుప | |