పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/274

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


శా.

సన్న్యాసంబునఁ గాని మర్త్యులకు గాంచన్ రాక త్రైలోక్యమూ
ర్ధన్యంబై తగు బ్రహ్మలోకమున కేతన్మర్త్యదేహంబుతోఁ
గన్యారత్నముతోడ నేఁగి భవనాగ్రక్షోణి సంప్రాప్తసౌ
జన్యుండై మను ద్వారపాలకుఁడు వంచం బోవుచోఁ గొల్వునన్.

92


చ.

మిళితగభీరమర్దళధిమింధిమినాదముఁ గిన్నరాంగనా
కులకలతానమానములు ఘుమ్మని వీనుల విందు సేయ సం
కులసురసిద్ధసాధ్యమునికుంజరముఖ్యులఁ ద్రోచికొందు లో
పలి కటువోయి సందడిని బాలిక యెంతయుఁ దత్తఱింపఁగన్.

93


క.

ఒకయోర నిలిచి దివిష, న్ముకురాస్యల మంజులాస్యములఁ జూచుచుఁ గొం
డొకదడ వుండితి నానృ, త్యకళావైభవము లెన్నఁ దరమే మనకున్.

94


క.

ఎక్కడఁ జూచెనో యప్పుడె, వాక్కాంతుఁడు సూచి పిలువ వడిఁ జని భక్తిన్
మ్రొక్కి నిలుచున్నఁ గన్నియ, నిక్కడి కేమిటికి దెచ్చి తీవని యడుగన్.

95


శా.

ఈయారాజు లటంచుఁ గొందఱికిఁ బేరేర్పాటు గావించి ధా
తా యిందేనృపమాళి కిత్తుఁ దనుజాతన్ దెల్పుమా కన్యకుం
బ్రేయుం డెవ్వఁ డటన్న నవ్వుచు వచోబింబాధరావల్లభుం
డేయేరాజులు నీవు దెల్పితివొ వారెవ్వారు లే రుర్వరన్.

96


తే.

నీవు వచ్చినవెనుక క్షోణితలమున, కృతయుగం బాది యిరువదియేడుమాఱ్లు
దిరిగె నాలుగుయుగములు దెలియవింత, వింత గాదిది యిది యొకవింత వినుము.

97


చ.

మును వరమిచ్చుటం గలిమిముద్దియ ముద్దులకూఁతు రయ్యె గా
వునఁ బెఱవారి నేగతి ధవుండుగఁ గోరు మురారి సీరియై
తనరెడు ద్వాపరంబునను ద్వారకలో హరి కిమ్ము పొమ్ము చ
య్యన నన వారిజాసనుని యంఘ్రులకున్ నతి చేసి గ్రక్కునన్.

98


వ.

సత్యలోకంబు వెడలి తపోలోకంబు దాఁటి జనర్లోకంబు నిర్గమించి మహర్లోకంబు
గమించి నాకలోకసౌభాగ్యంబులు గనుంగొనుచు భువర్లోకంబు డిగ్గి.

99


సీ.

తమతమనిత్యకర్మములు గావించుచు నధిపులఁ గొల్చు బ్రాహ్మణులఁ జూచి
దాయాదిపాళ్లకై తమలోపలనె పోరు నన్నదమ్ముల కలహంబుఁ జూచి
పరులకుఁ గలుగు సంపదలు జూడఁగలేక మతి నీర్ష్య నొందు దుర్మతులఁ జూచి
పతుల నొల్లక యన్యసతులఁ గోరెడివారిఁ జేరఁగోరెడు కులసతులఁ జూచి


తే.

హ్రస్వదేహుల బధిరుల నంధకులను, రోగపీడితులను దరిద్రులను లోభ
వంతులను దుఃఖశీలుర వింత గాఁగ, ధరణి జూచుచు మిగుల ఖేదంబు పొడమి.

100


తే.

వెనుకకాళ్లనె దాఁటులు వ్రేయు పాండు, వృషభ మీక్షించి ముందటిరెండుపదము
లెవ్వి యన నొప్పి పట్టిన దిందులోనఁ, గుడిపదంబని యతివల జడిసి యేను.

101