క. | కొన్నాళ్లకు గర్భిణియై, కన్నియఁ గనె మద్వితీయకరములు మొగుపం | 82 |
తే. | చూచువారెల్ల నమ్మక్క చుక్కరీతి, జొక్కమైయున్న దీకన్య చక్కఁదనము | 83 |
తే. | ఏఁటఁ బెంచుదానిఁ బూటఁ బెంచెనటంచు, జనులు పల్కుపలుకు సత్యముగను | 84 |
సీ. | అచ్చనగండ్లు దోయాలును డాఁగిలిమూఁతలు నాలుగుమూలలాట | |
తే. | మఱియుఁ బుడికిళ్లు మొదలుగా మనసు వచ్చు, నాటలన్నియుఁ దోడి తొయ్యలులఁ గూడి | 85 |
సీ. | అయ్యయయ్య యటంచు నెయ్యంబు మీఱఁగాఁ బలుమాఱు పైపక్కఁ బడకయుంటఁ | |
తే. | గరగరిక గాఁగనుమనోమఁ గలుగుటయును, బ్రేమ మీఱంగ వన్నెలు పెట్టుటయును | 86 |
వ. | ఇవ్విధంబునఁ గన్యకారత్నంబునకు మెఱుఁగుసానయుం బోలి యనన్యాదృశహావ | 87 |
శా. | సప్తద్వీపమహీపశేఖరసుతు ల్సౌందర్యరేఖాన్వితుల్ | 88 |
క. | చంద్రానన యిందొకరా, జేంద్రకుమారునిని గోర దింతియ కాదా | 89 |
ఉ. | ఓయిగురాకుఁబోఁడి కనవో వినవో యిది యేమి చెల్ల నీ | 90 |
క. | అని కన్నతల్లి వేఁడినఁ, జనవున నే వేఁడికొనిన సకు లడిగిన వీఁ | 91 |