పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/250

శా.⁠

అన్నా యేగతి దాఁటివచ్చితివి నీ వంభోధి సేమంబుతో నున్నారా రఘురామలక్ష్మణులు లంకోద్యానమద్వాసమున్ విన్నారా దశకంధరాధము రణోర్విం గూల్చుకార్యంబు దాఁ గన్నారా వినిపింపు నీకు శుభమౌ గాకంచుఁ ద న్వేఁడినన్.

⁠ 100

మ.⁠

తనవృత్తంబును రామలక్ష్మణుల యందంబు న్వివస్వత్కుమా రునిసఖ్యంబును దెల్పి భీమతరమౌ రూపంబునుం జూపి సీ తను నమ్మించి [1]శిరోమణిం బడసి యోతల్లీ ముదంబుండుమీ యనఘున్ రాముని దెత్తు నేనని తదీయాజ్ఞానుసారంబునన్.

⁠ 101

తే.⁠

వెడలి యవ్వనిలోపల వృక్షవితతి, విఱిచి కుప్పలు వేసె నవ్వీరవరుఁడు లంక భస్మంబు సేయువేళకును గాష్ఠ, జాలమును గూడవేసిన చంద మొంద.

⁠ 102

తే.⁠

అంత వనపాలపంచసేనాధినాథ, సప్తమంత్రి సుతాక్షశిక్షాప్రవీణుఁ డైన హనుమంతు నింద్రజిత్తును నెదిర్చి, బ్రహ్మశరపాశమునఁ గట్టి పట్టి తెచ్చి.

⁠ 103

తే.⁠

తండ్రిముందఱఁ బెట్టి యోదానవేంద్ర, కోఁతిఁ దెచ్చితి ననఁబోయి కొఱవి దెచ్చి నాఁడ ననవుడు ముక్కులు నలఁచుకొనిరి, కొలువువారెల్ల నపుడు పక్కునను నగుచు.

⁠ 104

క.⁠

కరువలిసుతుఁ డిట్లనియెం, గొఱవి నగుదు నీపలాశకులము దహింపన్ సురవైరి సత్యవాణిని, సరస్వతి యనంగ వినమె సత్యం బనుచున్.

⁠ 105

ఉ.⁠

శ్రీరఘువీరచంద్రునకు సీత నొసంగి యభంగవైభవో దారుఁడవై చెలంగుము దశానన యంచును బుద్ధి చెప్పినన్ మారుతితోఁక చూఁడుమనె మండుచు రావణుఁ డౌర సమ్మతిం జేరి మదాంధచిత్తునకుఁ జెప్పఁగఁ బోయిన హాని వచ్చుఁగా.

⁠ 106

ఉ.⁠

శ్రీజనకేంద్రనందనకుఁ జిత్తము రంజిలఁ గంజరాగవి భ్రాజితకీలకాభినవపంకజపూజ లొనర్చి కేళికా రాజితవాలకీలి నలరావణు లంకఁ దగుల్పఁజేసె నీ రాజస మెంత భక్తుఁడవురా హనుమంతుఁడు క్షోణిపుత్త్రికిన్.

⁠ 107

మ.⁠

దనుజాధీశపురంబుఁ గాల్చి మహిజాతం గాంచి వాలాగ్ని వా ర్ధిని జల్లార్చి కపీంద్రులం గలసి యెంతేవేగ నేతెంచి నేఁ గనుఁగొంటిన్ రఘువీర జానకిని లంకాపట్టణాభ్యంతరం బున నంచున్ హనుమంతుఁ డిచ్చె ధరణీపుత్త్రీశిరోరత్నమున్.

⁠ 108

క.⁠

ఇచ్చినఁ గైకొని మారుతి, మెచ్చినఁ గౌఁగిటను గ్రుచ్చి మిహిరకులీనుం డచ్చెరువగుబలములతో, వచ్చె న్వారాశితీరవనిఁ జేరంగన్.

⁠ 109

క.⁠

శరణాగతు దశకంధర, శరణాగతుఁ డనక యనఘసద్గుణమణిసం భరణు విభీషణుఁ గరుణా, భరణుం జేపట్టె రామభద్రుఁడు ప్రేమన్.

⁠ 110

1. శిరోమణిం గొనిప్ర మోదం బందుమీతల్లియ త్వనఘున్