తే. | అధిపుఁ డీరీతి లేడి వెన్నాడి పోయి, సీతకన్నులముందఱ చెలువుఁ గులుకు | 54 |
సీ. | శ్రీరామశరమున క్షితిఁగూలుదైత్యుండు హాసీత హాలక్ష్మణా యటంచు | |
తే. | వలదు వైరం బటంచు నీవలన వచ్చె, దానవిని ముక్కు గోసిన దాన నలిగి | 55 |
క. | ఈయెడఁ దామస మేటికి, నీయన్నను జూచి రమ్ము నీవనిలోనిం | 56 |
చ. | ఎఱుఁగవె యన్యదుర్దమగిరీశశరాసనఖండఖండనం | 57 |
చ. | దనుజుఁడు నేఁడు నిన్నిట వెతం బొగిలింపఁగఁ గూసెఁ గాని య | 58 |
ఉ. | వంచన చేసెదే తగినవాఁడని రాముఁడు నమ్మి యీడ ని | 59 |
ఉ. | కలకన్ లక్ష్మణుఁ డింత యేల జననీ కాఁగానిదోసాన నీ | 60 |
క. | అని యంపించుక చనుచుం, జనఁ గాళ్లాడక మహీజజాలములో ని | 61 |
చ. | అతనుగదార్తుఁ డౌట దశ లారును మూఁడును జెంది యంతనే | 62 |