పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/244

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

అధిపుఁ డీరీతి లేడి వెన్నాడి పోయి, సీతకన్నులముందఱ చెలువుఁ గులుకు
నంతమద మేమిటికి దీని కన్నభంగి, శరము వైచె మృగంబు లక్ష్యంబు సేసి.

54


సీ.

శ్రీరామశరమున క్షితిఁగూలుదైత్యుండు హాసీత హాలక్ష్మణా యటంచు
వ్రాలిన యాయార్తరావంబు చెవిసోఁక క్షితిసుత బెదరి మూర్ఛిల్లి తెలిసి
యేమి సేయుదు మింక నెందుఁ బోయెను నాథుఁ డట్లయ్యె నాదువాక్యంబు వినక
మొదటనేఁ దెలిపితి మునులతోడఁ బ్రతిజ్ఞ గావించునపుడె రాక్షసులతోడ


తే.

వలదు వైరం బటంచు నీవలన వచ్చె, దానవిని ముక్కు గోసిన దాన నలిగి
ఖరుఁడు వచ్చినఁ ద్రుంచె రాఘవుఁడు నేఁడు, రక్కసులఁ గూడి సూడు మరల్పఁబోలు.

55


క.

ఈయెడఁ దామస మేటికి, నీయన్నను జూచి రమ్ము నీవనిలోనిం
గాయమ్ములఁ బడినాఁడే, మో యనవుడు లక్ష్మణుండు ముగుదకు ననియెన్.

56


చ.

ఎఱుఁగవె యన్యదుర్దమగిరీశశరాసనఖండఖండనం
బెఱుఁగవె రాజలోకభయహేతుభృగూద్వహమానమర్దనం
బెఱుఁగవె నిన్నుఁ గాంచిన సమిద్దఖరాదిజయంబు లెల్ల నీ
వెఱిఁగియు నిట్టు లెంచఁదగవా తెగవేయఁడె రాముఁ డాయరిన్.

57


చ.

దనుజుఁడు నేఁడు నిన్నిట వెతం బొగిలింపఁగఁ గూసెఁ గాని య
మ్మనుకులుఁ డట్ల చీరఁ డసమానబలాఢ్యుఁడు గాడె యంచనన్
జనకజ యేటిమాట వినసైఁపదు రాఘవునాద మౌను జ
య్యనఁ జనుమన్నఁ బోవక నయక్రియఁ దెల్పినఁ గోపగించుచున్.

58


ఉ.

వంచన చేసెదే తగినవాఁడని రాముఁడు నమ్మి యీడ ని
న్నుంచి చనంగఁ గాముకునియోజన చేసెద విట్టులైన నా
సించునె యీశరీర మిఁక సీత యటంచును దాళలేక చే
లాంచల మూఁది నేత్రముల హారఘువీర యటంచుఁ జింతిలన్.

59


ఉ.

కలకన్ లక్ష్మణుఁ డింత యేల జననీ కాఁగానిదోసాన నీ
పలుకు ల్పల్కకు మమ్మ కంటఁ దడినింప న్నీతి గాదమ్మ నా
పలుకు ల్నమ్మఁగదమ్మ యిప్పు డిదె నీప్రాణేశుఁ డేతెంచుఁ బో
వలెనన్న న్వడిఁ బోయివచ్చెద ధృతి న్వర్తిల్లు మబ్జాననా.

60


క.

అని యంపించుక చనుచుం, జనఁ గాళ్లాడక మహీజజాలములో ని
ల్చిన నటకుం జని పొంచెదె, చనవా యని సీత పలుకఁ జనె నతఁ డంతన్.

61


చ.

అతనుగదార్తుఁ డౌట దశ లారును మూఁడును జెంది యంతనే
గతిగడలేక యాతురము గైకొనురీతి యతీంద్రవేషుఁడై
గతి గలుగన్ స్మరించుగతిఁ గంజదళాక్ష హరే నృసింహ యం
చతికపటంబు మీఱఁగ దశాస్యుఁడు జానకిఁ జేరి యిట్లనున్.

62