పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/242

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

గండలసమానకుండల కంపమాన, మస్తకాఖణ్డలముఖారిమండలాగ్ర
భండనఖరాదిమౌనిప్రకాండదండ, కావనంబనఁ దగు దండకావనంబు.

36


క.

చొచ్చి చని విశిఖయతికిం, జెచ్చర నటఁ బ్రథమభిక్ష చేసెన్ దివిజుల్
మెచ్చఁగ రఘుపతి క్షితిసుతఁ, గ్రచ్చఱఁగొనిపోవు సాపరాధువిరాధున్.

37


తే.

అంత శరభంగమునికి బ్రహ్మపద మొసఁగి, యత్రిసుచరిత్రు సేవించి యతనిపత్ని
యైనయనసూయ యనసూయనంగరాగ, మవనిసుత కీయఁ గైకొని యవలఁ జనుచు.

38


సీ.

భామి నీకుచవిజృంభణము వీక్షించెనో భద్రకుంభీంద్రము ల్బఱవఁదొడఁగె
లేమ నీసన్నపులేఁగౌను గనియెనో కలగి సింగంబులు గట్టు లెక్కెఁ
గలికి నీకనుదోయి బెళుకుల కళికెనో పదపడి మృగములు పొదలు తూఱెఁ
గాంత నీనూగారుఁ గాంచెనో నీలాహి యిట్టిట్టు బొర్లుచు గుట్ట లెక్కె


తే.

ననుచు లక్ష్మణధనుగుణధ్వనులవలనఁ, దలఁకి పరువిడు వన్యసత్త్వములఁ జూచి
జనకజకు మెప్పు ఘటియించు సరసఫణితి, రఘువరేణ్యుఁడు దండకారణ్యమునను.

39


తే.

జాతివైరగుణం బొకచైతృనందె, కాని సత్త్వంబులం దెందుఁ గలుగనీక
రహి వహించునగస్త్యునాశ్రమముఁ జొచ్చి, మౌనిచంద్రునిపాదపద్మముల కెఱఁగి.

40


సీ.

అలిగి 'సర్పోభవ' యనినంత నహుషభూధవుఁడు గాఁడే పెద్దత్రాచుపాము
నే వచ్చునందాఁక ని ట్లుండు మని పోవ వెఱచి యట్లుండదె వింధ్యశిఖరి
యెక్కడ వాతాపి యింక జీర్ణింపవే యనిన జీర్ణింపఁడే యసురభర్త
యాపోశనజలంబు లౌఁగాక చతురర్ణవీతోయ మనఁగాదె విస్మయముగ


తే.

విజయ మొందుమటంచు దీవించుమాట, చాలదే మాకు శస్త్రంబు లేల ననుచుఁ
గలశసంభవుఁ బొగడుచు ఖడ్గతూణ, మఘవధనువులు గైకొని రఘువరుండు.

41


క.

అంభోజనయనుఁ డసురా, లంభమునకుఁ బ్రతిన సేసె లక్ష్మణయుతుఁడై
కుంభజవని “సిద్ధస్యా, రంభోనియమార్ధ” యను సుర ల్విన మఱియున్.

42


సీ.

గొనబైన తట్టువున్గునను గోడలువైచి మంచిగందంపుఁ గంబములు నిల్పి
తళుకుటేనుంగుదంతముల దూలము లెత్తి వారాహిదంష్ట్రలవాసఁ బోసి
తీరుగాఁ బగడంపుఁదీఁగెపెండె లమర్చిగట్టిగాఁ గురువేరు కట్లు గట్టి
బహుచామరంబుల పైకప్పు సవరించి కళుకుపచ్చల గృహాంగణముఁ దీర్చి


తే.

పంచవటిలోన సౌమిత్రి యంచితముగఁ, జాలనేరుపుతోఁ బర్ణశాల గట్ట
వాస్తుహోమంబు గావించి వాసుధేయిఁ, ప్రేమతోఁ గూడియుండె శ్రీరాముఁ డచట.

43


మ.

వనరాశిన్ వటపత్రశాయి వయి మున్ వర్తింతువంచుం జెవిన్
వినుట ల్గాని కనంగ నేరముగదా విన్నట్టులన్ దండకా
వనవాసి న్వటపత్రశాయి వగుచు న్వర్తించు నిన్గంటిమం
చును దత్పంచవటీనివాసు ఘనభాసుం గాంతు రాయామునుల్.

44


సీ.

అట నొకనాఁడు మోహమున శూర్పణఖ రా నిటునటు ద్రిప్పి హాస్యంబు చేసి
శ్రీరఘుపతి సన్నఁ జేసిన సౌమిత్రి యేమి శూర్పణఖ రావే యటన్నఁ