పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/238

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

రాముఁ బట్టము గట్టఁగా రాజు పూనె, భరతుఁ డింకిట రఘుపతిబంటువాఁడు
నీవు కౌసల్యదాసివి నే నిఁకేల, వెలఁది తొత్తుకుఁ బడితొత్తు గలదె యెందు.

3


తే.

అటులు గాదేని రాముపట్టాభిషేక, విఘ్న మొనరింపఁగా నొకవింతయుపమ
గలదు తగినది నీకుఁ గావలనెనేని, చెప్పెద నటంచుఁ జెవిలోనఁ జెప్పి పనుప.

4


క.

తలపట్టు బెట్టి కోపపు, టిలు సొచ్చెం గైక దశరథేశుఁడు వచ్చెన్
వలపు దలకెక్కఁ జూచెన్, లలనామణి గుండెజల్లనఁగ నిట్లనియెన్.

5


ఉ.

[1]ఎందుకుఁ బల్కవే తరుణి యేమిటి కల్గితివే మిటారి నా
యందలినేర మేమె చెలి యేమి యెఱుంగనె కొమ్మ కొండెముల్
విందురె ముద్దుగుమ్మ వెడవింటివజీరున కొప్పగించకే
యిందుముఖీ యయోరతుల నేలఁగదే జగదేకసుందరీ.

6


సీ.

తరుణి నీయధరామృతం బొసంగఁగఁ గాదె యవనిలో నాకు దీర్ఘాయు వొదవె
రమణి నీదుముఖాంతరమున గాదె యశేషరాజమండలము గర్వం బడంగె
లలన నీశ్రోణీఫలకజితమై గదే ధరణిచక్రంబు నామఱుఁగుఁ జొచ్చె
లోలాక్షి నీదయాలోకంబుననె గాదె ప్రాపించె నాది శంబరజయంబు


తే.

నిట్టి నినుఁ బాయజాల నీకేల యలుక, యనుచుఁ గైకను దశరఁథుఁడ నునయించి
ముదిసిముప్పునఁ దన కేల మోహ మనుచు, మరుఁడు రతిచేతిలోఁ జెయి సఱచె ననఁగ.

7


క.

జనపతి యిటువలె వేఁడుచు, వనితామణి యలుకలేల వలసిన విత్తు
న్ననుఁ గోరుమనినఁ గేకయ, తనయామణి యిట్టు లనియె దశరథుతోడన్.

8


ఉ.

భూవర పూర్వదత్తవరము ల్దయచేయుము నేఁడు నీకు నేఁ
గావలెనన్న నం దొకటఁ గట్టుము పట్టము మత్కుమారు సీ
తావిభు నొక్కటకొ వనపదంబున నుంచు చతుర్దశాబ్దము
ల్నావుడు మూర్ఛపోయె నరనాథుఁడు రాముఁడు వచ్చి యంతటన్.

9


మ.

జననీ భూపతి పల్కఁ డే లని వచింపం గైక సీతాధిపా
వినుమా నే నిట నిన్నుఁ గాన కనుప న్వేడన్ వరంబిచ్చినం
బనువం బిల్వఁగబంచి సంశయపడెం బల్కంగ నేమందువో
యని సత్పుత్రుఁడ వీవు మాట వినవే యంచుం బ్రశంసింపఁగన్.

10


క.

అమ్మా యింతేగద కా, నిమ్మని యోతండ్రి యడలనేటికి నీవా
క్యముఁ గయికొంటి నిదిగో వ, నమ్మున కరిగెద నటంచు నయనిధి యంతన్.

11


సీ.

కైక యొసంగువల్కలములు దాఁగట్టి కట్టనేరక సీత గాంచునపుడు
హారామ ననుఁ బాసి యడవి కేఁగెదవంచు భూపతి వెలవెలబోవు నపుడు
పట్టి నాకడుపునఁ బుట్టి యిటైతివే యని తల్లి కౌసల్య యడలునపుడు
శ్రీమించు పట్టాషిషేకసామగ్రికి వలగొని యంజలి సలుపునపుడు

  1. ఎందుల కల్గితే కలికి యేటికిఁ బల్కవు కుల్కులాఁడి నా