పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/236

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


గడకంటికెంజాయ గర్ణాంతరంబుల వలగొని మేనిజవ్వాది యుంచఁ
గస్తూరితిలకంబుకాంతి దీవెలు సాఁగి చెదరుముంగురుల యొప్పిరము గులుకఁ


తే.

జెలులు గైసేసి జానకిఁ జెలువు మీఱ, నల్లనల్లన దోఁదెచ్చి యధిపుచెంత
నిలిపి వారెల్ల నొక్కొకనెపము పూని, వెడలి చనినను శ్రీరామవిభుఁడు వేడ్క.

312


ఉ.

బాలిక వీడె మిమ్మనుచు బాహువు సాచిన మాట దాటఁగాఁ
జాలక సాధ్విగాన జలజాతవిలోచన కప్పురంపుబా
గా లొసగంగఁ గైకొని తగన్మడుపొయ్యనఁ జుట్టి యీయ శం
పాలలితాంగి నీదుగుచభారము నెన్నడు మోర్వనేర్చునే.

313


ఉ.

రమ్మని రామచంద్రుఁ డనురాగము మీఱ ధరాకుమారి నం
కమ్మున నుంచి సిగ్గునను గ్రక్కున డిగ్గిన డిగ్గనీక హ
స్తమ్ములఁ బట్టి ముంగురులు సక్కఁగ దువ్వుచుఁ దళ్కుబెళ్కు పై
చెమ్మట గోట మిటి వలిసిబ్బెపుగుబ్బసరు ల్దెమల్చుచున్.

314


సీ.

చవిచూడనీయవే చంద్రబింబాస్య నీకండచక్కెరమోవి గరఁగిపోదు
లీలఁ గెంగేలఁ గీలింపనీయవె కొమ్మ వలిగుబ్బిబంతులు వాడిపోవు
మించి బిగ్గరఁ గౌగిలింపనీయవె బాల జాళువానెమ్మేను సమసిపోవ
దింపుతో ముద్దాడ నీయవే కామినీమణి చెక్కుటద్దము ల్మాసిపోవు


తే.

తెఱవతల యెత్తి చూడవే దృష్టి దాఁక, దిందుముఖ పల్కవే తేనె చిందిపోవ
దువిద నవ్వవె క్రొవ్విరు లుడిగిపోవ, వంచు వేఁడుచు రఘుభర్త మించుతమిని.

315


ఉ.

కంచుక మేటికే చెమట గ్రమ్మెడి నంచు సడల్పఁబూని యు
బ్బించకు మే నటం చనిన బిత్తఱి యంతకు నుబ్బగాఁ బటా
పంచయి వీడెఁ గంచుకము పక్కున నిద్దపుపైడికొండలం
దంచితమైన మంచినకరాప్తిని మించుక్రమంబు దోఁపఁగన్.

316


తే.

వజ్రసంపర్కమున కోర్చి వరవిచిత్ర, పత్రవైఖరిఁ బొల్చు నీబటువుగబ్బి
కులుకుగుబ్బలు కులశైలములను మించె, నేటి కళికెదు నాకోట కిటవధూటి.

317


క.

అని సయ్యాటంబునఁ జ, న్మొన లలముచు మోవియాన ముద్దియ నొక్కెన్
మొనపంటఁ జుఱుక్కన నొ, క్కినఁ దెప్పిరి చెక్కు ద్రోచి కినుకన్ లేవన్.

318


చ.

తరుణిరొ వాఁడిగోరు గలదాన వటంచును జెక్కు నించి నీ
వరిగెదు పొమ్ము పొమ్ము నిను నారడి పెట్టకపోదునే సఖీ
పరిసరసీమఁ జూప వనబాలిక పోవఁగఁ గాళ్లు రాక ని
బ్బరమును లజ్జ నిల్వఁ బయిపాటున గౌఁగిటఁ జేర్చి క్రమ్మఱన్.

319


క.

అలరున్ శయ్యకుఁ దారిచి, జలజానన చిత్త మెఱిఁగి సమరతికలనన్
గళలంటి కరఁచి శ్రమజల, కలితుఁ డయినయంత మదనకదనాంతమునన్.

320