పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/230

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


శా.

ఏపట్ల న్సహధర్మచారిణిగ నీ కిసీత నాకన్య ధా
రాపూర్వంబుగ నిచ్చితిం గలుగుభద్రం బెప్పుడు న్నీ విఁకన్
జేపట్టందగు నంచు మైథిలనృపశ్రేష్టుండు పల్కంగ సీ
తాపాణిగ్రహణం బొనర్చె రఘునాథస్వామి హృష్టాత్ముఁడై.

260


తే.

ఊర్మిళను లక్ష్మణునకు మహోత్పలాక్షి, యైనమాళవి భరతున కనుపమాన
కీర్తి శత్రుఘ్నునకు శ్రుతకీర్తి నొసఁగె, జనకమహీకాంతుఁ డెంతయుసంతసమున.

261


క.

అప్పుడు పువ్వులవానలు, దెప్పలుగాఁ గురిసె మొరసె దివిదుందుభులున్
ముప్పిరిగొనుమోదముఁ గని, యొప్పిరి జనులెల్ల నమ్మహోత్సవవేళన్.

262


శా.

ఉర్వీదేవులు మంగళాష్టకము లత్యుత్సాహసమ్మోదము
ల్పర్వ న్నెమ్మది బెట్టుగాఁ జదువుచుం బల్మాఱు నాయత్తమా
సర్వాయత్త మటంచు నంతఁ దెరవంచం జానకీరాఘవుల్
పర్వేందూపమవక్త్రము ల్గనిరి దృక్పర్వంబుగా నొండొరుల్.

263


క.

మంగళసూత్రము శ్రీసీ, తాంగనగళమునను రాఘవాధీశుఁడు గ
ట్టెం గదిసి మోవితనమో, ముం గౌఁగిలి తనదు వక్షముం గోరంగన్.

264


సీ.

కళుకుముత్యపుకమ్మ కమ్మపూబంతులఁ గలితకటాక్షభృంగములు గదియఁ
జీనిచక్కెర లొల్కు చిగురాకుమోవిపై మొలకనవ్వులమంచు ముంచుకొనఁగ
రమణీయశృంగారరసపూర్ణకుచఫలభర మోరువక మధ్యభాగ మలయ
నికరంపుఁజిలుపతేనెలఁ దొప్పుదోఁగినచెలువున మేనఁ గ్రొంజెమట వొడమ


తే.

భక్తజనులకుఁ గామితఫలము లొసఁగు, మమత ముంగిటియాలవాలమునఁ దనరు
కల్పలతవోలె మేదినీకన్య యపుడు, ఠీవిఁ దగు మెట్టు ప్రాలపుట్టికను నిలిచి.

265


చ.

నిజభుజమూలకాంతులకు నివ్వెరగందుచు నున్న రామభూ
భుజుని కిరీటభాగమున భూసుత వే తలఁబ్రాలు నించె నం
బుజముఖులెల్ల సీత చెయి ముంచె నటంచు నుతింప నంత నం
గజనిభమూర్తియైన రఘు కాంతుఁడు నించెఁ దదీయవేణికన్.

266


క.

ముడిపడె నని యెడఁదం జిడి, ముడివడకుఁడు మీకుఁ గొంగుముడిఫల మనుచున్
నొడివెడికడఁక వసిష్ఠుఁడు, తొడిఁబడ ముడివైచె దంపతులచేలంబుల్.

267


క.

నునుసిగ్గుఁ బ్రేమ బెనఁగొన, నొనరించె నిలాజ లాజహోమము రఘువ
ర్యునికరములఁ బొదువఁ జెమ, ర్చినదో యిటిలాజ లగ్నిఁ జిటపొటమనఁగన్.

268


ఉ.

కొంచక పాదపల్లవముఁ గొంచుఁ గఠోరపుసన్నెకల్లుఁ దాఁ
కించెదవంచు నల్కఁ దిలకింపదు జానకి పాదమంటి ప్రా
ర్థించెదఁగాక యంచును సతీసఖి గన్గొన రామచంద్రుఁ డొ
క్కించుక నవ్వుకొంచు శుభకృత్యములన్ ఘటియించు వేడుకన్.

269