పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/215

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

వనరుహాక్షులు పరమపావనులు వారి, కెడయు వ్యభిచారదోషంబు ఋతువువలన
నని మనుస్మృతి దలపఁగా వినవె యెందు, నిందు వలవనిసందియ మేల విడువు.

91


క.

అది యటు లుండె న్వినుమా, మదవతి నీమీఁదఁ గలుగు మక్కువ వలన
న్మదనాస్త్రములకుఁ జిక్కిన, త్రిదశేంద్రుని వెతలుగొన్ని దెలిపెద నీకున్.

92


సీ.

కలకంఠకంఠి నీగబ్బిగుబ్బ లటంచు మేలిపూబంతులు కేల నలముఁ
జిలుకలకొలికి నీచిన్నవాతెఱ యంచుఁ బాళితోఁ జిగురాకుఁ బంట నొక్కుఁ
గలికి నీతళుకుఁజెక్కు లటంచు లవళీదలముల ముద్దాడు మేలంబు దనర
నొప్పులకుప్పనీయుదుటుపెందొడ లంచుఁ గదళికాతరుల నఖంబు లుంచు


తే.

నందనవిహారవేళ సంక్రందనుండు, మదనకనకాస్త్రవిస్మృతోన్మాదుఁ డగుచుఁ
జూచి రంభాదికాంతలు చోద్య మందఁ, గల్లఁ గా దిది నీయాన కరటియాన.

93


సీ.

నునుబాలకాయయొంటులు జాతినిద్దంపునీలంపుఁబోగులు నీటుసూప
వలకేల బూనిన తెలిచాయ నూరుదారలవాలు గఱిచిల్వచెల్వుఁ దెల్ప
నెమ్మేన నలఁదిన కమ్మగంధపుఁబూత కస్తూరికాకాంతి గడలుకొనఁగ
గళమునం దగుకల్పకప్రసూనసరంబు నీలోత్పలంబులనీటు సూప


తే.

నిగ్గులీనెడు తలఁపు మానికపుగద్దెఁ, దొగలపగదాయ ఱాలీల రగులుకొనఁగ
సెగ వసముగాక దిగధిపుల్వగలఁ బొగుల, వజ్రి కొలువుండు మదనసంజ్వరమువలన.

94


తే.

ఇంతమన్మథసంతాప మేల వచ్చె, శక్రుఁ డెక్కడఁ జూచె నాచక్కఁదనము
ననుచు నడిగినఁ దెలిపెద విను మదేభ, కుంభజృంభితవక్షోజకుంభయుగళ.

95


సీ.

కమలసంభవువీటఁ గాంచె ని న్వేడుక నది మొద ల్మనసు నీయందె తగిలె
నెన్నఁడు నీవు న న్నెద నుంతువో యంచు నీచక్కఁదనము వర్ణించు నెపుడుఁ
గంటికి నిద్దుర గానఁడు రేపగ ల్చిగురుకైదువుకానిచేతఁ జిక్కె
నమృతంబుపై సైత మరుచి జనించెను నిను గూర్చుమని వేఁడుకొనును సఖులఁ


తే.

గాకవసగాక పడు బయ ల్గౌఁగిలించు, మూర్ఛపాలగు నీమీఁదిమోహమున సు
రేశుఁ డేకాదశావస్థ నిటులు చెందె, నింకనైనను దయఁజూడవే లతాంగి.

96


తే.

అనినఁ జిఱునవ్వు నవ్వి యయ్యంబుజాక్షి, వేల్పురాయఁడు నీవల వెఱ్ఱివాఁడు
గాక యెవ్వరిసొమ్ముకుఁ గాంక్ష సేసి, యింతవలవంతఁ గుందెడు నింతి యనిన.

97


సీ.

మంచిపున్నమచందమామఁ జూడనె కాని వేడుకతోడ ముద్దాడవశమె
యూరక చూచి నోరూరుటింతియె కాని యందనిమ్రానిపం డ్లందవశమె