తే. | నకట సామాన్యుఁడే యణిమాదిసిద్ధి, సిద్ధకీర్తితభువనప్రసిద్ధకీర్తి | 128 |
క. | ఒకయావునకై నృపు నే, టికిఁ జంపితి వింతకటికిడెందము దగునే | 129 |
క. | అనినం గానిమ్మని పని, వినియె భృగూద్వహుఁడు కార్తవీర్యసుతులు తం | 130 |
మ. | ఒకనాఁ డాశ్రమవేదికాంతరమున న్యో గాఢ్యుఁడై యున్నయ | 131 |
తే. | ఏఁటిలోపలఁ దీర్ఘంబు లెల్లఁ దిరిగి, యప్పు డచటికి భార్గవుఁ డరుగుదెంచి | 132 |
క. | కలనైనఁ బరుల కాపదఁ, దలఁపని నీ కిట్టికీడు దైవము దలఁచెం | 133 |
తే. | అనుచు వగచుచునున్నచో మునులు రుచిర, వాగమృతధారఁ దచ్ఛోకవహ్ని నణఁచి | 134 |
క. | అనదవలె నదిజలంబుల, జనకునకుం దర్పణం బొసంగుదునే య | 135 |
చ. | ఇరువదియొక్కమాఱు జనయిత్రి యురఃస్థలి మోదికొంట నే | 136 |
సీ. | మునుమున్న నతిరయంబునను మాహిష్మతి కరిగి త న్గనుఁగొని యార్తులగుచు | |
తే. | బ్రహ్మఘాతుకులార దురాత్ములార, దయయు ధర్మంబు మీయందుఁ దలఁపఁదగునె | 137 |
చ. | పురముల కేఁగు భూవరులఁ బోరికి రమ్మని చీరు వచ్చినం | |