| తే. | కన్య నినుఁగన్న కతమున ధన్యమయ్యె, నాకులంబంతయును నైన నాకులంబు | 41 |
| క. | పతి వేఁడికొనుము పుత్రుని, నతులతపోన్వితుఁడుగాన నతఁ డొసఁగెడియా | 42 |
| ఉ. | బాలిక నాఁటి రేయి పతిపజ్జకుఁ బోయి పయింటకొంగు కెం | 43 |
| తే. | యేమి యడుగంగ వచ్చితి వింతలోన, సిగ్గుపడ నేల తెల్పవే చిగురుఁబోఁడి | 44 |
| క. | కని పెంచువయసు గాదే, తన కేటికి లేక పోవుఁ దనయుం డిఁకనీ | 45 |
| క. | అని యున్నతఱిని భృగుముని, సనుదేరఁగ రుచికమౌని సతిమణికలశం | 46 |
| తే. | చౌకమై మించు దంతంపుఁజవికెలోన, రత్నమయపీఠిపై నుంచి ప్రకటభక్తి | 47 |
| ఉ. | వేడుక మీఱఁగా విభుని వీవన గైకొని చల్లతెమ్మెరల్ | 48 |
| క. | వనజముఖి పలుకకున్నం, దనతల్లికిఁ దనకు మంచితనయులు వలెనం | 49 |
| తే. | తలఁగిపోయిన భృగుమౌని తనయుఁ జూచి, యాత్మజులు గల్గుటకు నుపాయంబు దెల్పి | 50 |
| ఉ. | అంతట భార్గవుండు తనయంగనఁ గన్గొని సి గ్గి కేటికే | 51 |
| క. | సరభసముగ సత్యవతీ, తరుణీమణీ యవ్విధంబుఁ దన కెఱిఁగింపం | 52 |
