పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/142

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


గినఁ గన్పట్టఁడె భానుపుత్రపురి కేగన్ బోవనీ వైరి నొ
చ్చినమీఁదం బగ చెల్లునే యని మదిం జింతించి నిశ్చింతుఁడై.

115


చ.

సనకసనందనాదిమునిచంద్రు లెదుర్కొని త్రోవ “స్వస్తితే
దనుజవరేణ్య" యన్న విని తాపసులార జనార్దనుండు నొ
చ్చెను ననుఁ గొల్వుఁ డింకిటను జింతితమిచ్చెద నా నతండు వో
యిన మఱి నీవెకాక యిఁక నెవ్వరటంచు మునీంద్రు లేగినన్.

116


చ.

సకలసుపర్వవేణువుల శాంతశిలీముఖధార ద్రుంచి త
త్ప్రకటితకీర్తి మౌక్తికవితానము దిక్కులనుంచి యిట్టు లా
త్మకులము వృద్ధిబొందఁగ నుదారుభుజబల మొప్పఁగా హిర
ణ్యకశిపుఁ డేలె స్వర్గము సురాహితదుర్గము గాఁగ నయ్యెడన్.

117


మ.

దిగధీశానకిరీటకీలితమణు ల్దెప్పించి జంభాత్మజా
మృగశాబాక్షికిఁ గిల్కుటందియలు సేయించె న్శచీభామినిన్
దిగువండయ్యెఁ బదంబు లొత్త నిజపత్నీవారితౌద్ధత్యుఁడై
పగలంబొందియు సాధ్వు లన్యులను నొవ్వంజూడ రెప్పట్టునన్.

118


సీ.

క్రతువులందు "హిరణ్యకశిపవే స్వాహా” యటంచు వేల్తురు సోమయాజులెల్ల
హవవాదులను "హిరణ్యకశిపుప్రీత్యర్థ” మనుచు సంకల్పింతు రవనిసురలు
నమ్రులఁ గని "హిరణ్యకశిపూ రక్షతు త్వా" మని దీవించు దజ్ఞజనము
"కరుణాలయ హిరణ్యకశిపో ప్రసీదమే" యనుచుఁ బ్రార్థించు నానార్థిగణము


తే.

దను భజించిన స్వర్గ పదం బొసంగుఁ, గొలువకుండిన రౌరవములను ద్రోయు
బ్రహ్మ దీవింపఁ జనుదెంచుఁ బ్రత్యహంబు, హరుతెరువుఁ బోఁడుభిక్షుకుఁ డగుట నసుర.

119


తే.

లచ్చి కడకంట వాణి నాల్కను వసింప, గిరిజఁ జెఱపట్టకుండునే సురవిరోధి
యర్ధతను వంగనయుఁ గడ మర్ధతనువు, పురుషుఁడై కన్పడ జుగుప్స వొడమెఁ గాక.

120


సీ.

వాన లేదనరాదు వడిఁ బట్టి తెప్పించి పర్జన్యుఁ జబుకులపాలు సేయుఁ
దలనొప్పి యనరాదు ధరలోన నెవ్వారు విఱిచికట్టించు నశ్వినుల నొకటఁ
జిమిడెనం చనరాదు శిఖవట్టి యీడ్చి యగ్నిని నీళ్ళ వైచి త్రొక్కింపఁబంచు
నపమృత్యు వనఁగరా దాగ్రహవ్యగ్రుఁడై శమనుని యుసుఱుగాలమున వైచుఁ


తే.

గడమ కిన్నరగంధర్వఖచరసిద్ధ, సాధ్యపన్నగయక్షనిర్జరులఁ జిటుకు
మన్న నడ్డముపట్టించు నసురవిభుఁడు, చండశాసనుఁ డగుట నుద్దండుఁ డగుచు.

121


సీ.

జలకేళిఁ దేలు నచ్చరనెచ్చెలులతో గగనగంగాతరంగములలోన
వనవిహారము సల్పు వయసువేల్పులజవరాండ్రతో నందనాభ్యంతరమున
వాహ్యాళి వెడలు నిర్వంక జేజేలు పావడలూన నుచ్చైశ్రవంబు నెక్కి
పురవీథి నేతెంచుఁ దరళాయతాక్షి ముందటనుంచి యైరావతంబుమీఁద