పుట:Dashavathara-Charitramu.pdf/138

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తనువెల్లం దడియన్ జగత్త్రితయసంతానంబు గావింపు మీ
వనుచుం దా నభిషిక్తుఁ జేయుగతి భృగ్వాదు ల్నిరీక్షింపఁగన్.

83


ఉ.

నీరజభూకమండలు వినిర్గతనిర్మలవారిధార బృం
దారకవైరిమస్తకమునం బడునప్పుడు చూచి మౌనిబృం
దారకు లెల్ల విస్మయమున న్మది నెంచిరి సత్యలోకని
ర్వారితయై సదాశివశిరస్థలి వ్రాలిన గంగకైవడిన్.

84


తే.

అమృతసేకంబువలన దైత్యాంగమునకు, బలముఁ దేజంబు సౌష్ఠవపాటవములుఁ
గలుగఁజేయుట యరుదె సంకల్పమాత్ర, మునఁ బ్రపంచంబు గల్పించు ప్రోడలకును.

85


మ.

అతిసంతప్తసువర్ణ మౌ నుదయశైలారూఢబాలప్ర భా
పతియో యాజ్యసమిత్సమేధితబృహద్భానుండొ జ్యోతిర్లతా
వృతమౌ ద్రోణనగేంద్రమో యనఁగ నావిర్భూతదేహప్రభా
న్వితుఁడై దైత్యుఁడు పుట్ట వెల్వడి నభోవీథి న్నిరీక్షింపుచున్.

86


తే.

అఖిలసురమునిసేవ్యుఁడై హంసవాహ, నమునఁ జెలువొందు భారతీనాథుఁ గాంచి
పులక లొదవఁ బ్రమోదాశ్రువులు జనింప, నవని సాగిలి మ్రొక్కి యిట్లని నుతించె.

87


శా.

నీవే దైవమ వీవె సేవ్యుఁడవు నీవే లోకనిర్మాతవు
న్నీవే త్రాతవు నీవె దాతవును నీవే సర్వము న్నీకు వే
ఱౌవా రెవ్వరు లేరు నాహృదయ మి ట్లశ్రాంత మీరీతినిన్
సేవింపన్ గరుణించి న న్మనుపవే చిద్రూపలోకేశ్వరా.

88


సీ.

పరమేష్ఠి నేఁగోరు వరము లన్నియు దయ నిచ్చెదనంటివి యిచ్చె దేని
నీవు సృష్టించిన నిఖిలభూతములచే నన్యుచేనైన గేహంబులోన
బయటను భూమిని బగలిట రాత్రిట నరసురాసుకమృగనాగముఖ్య
జీవులచేత నిర్జీవులచేతను నశియింపకుండ జన్యంబులందు


తే.

నప్రతిద్వంద్వపౌరుష మఖిలలోక, పాలమహిమంబు సర్వాధిపత్య మొసఁగి
నన్ను మన్నింపుమన్న నన్నలువ యన్ని, వరము లొసఁగె ముదంబున వాని కపుడు.

89


క.

అమరారిఖరాయుధభే, ద్యము గాకుండఁగ నొసంగు తనువన వాణీ
రమణుఁడు “నఖరాయుధ భే, ద్యము నీతను” వనుచుఁ బలికెఁ దద్దయు వేడ్కన్.

90


క.

అతిదుర్లభవరములు గోరితి వన్నియు నిచ్చినాడఁ బ్రీతుఁడ నగుచుం
గృతకృత్యుఁడ వని తత్పూ, జితుఁడై యజుఁ డరిగె దివిజసేవితుఁ డగుచున్.

91


తే.

అఖిలదిక్పాలతేజంబు లపుడె యాశ్ర, యించి నట్టితెఱంగు గాన్పించె నౌర
పటికనార్చిన పదివన్నెపసిఁడిగట్టు, రీతి జుగిఁబూనురక్కసిఱేనిమేను.

92