176
చాటుపద్యమణిమంజరి
సేరమిచేఁ దిగుల్వడి యేమికీడు వాటిల్లెనో యని కనుఁగొనరాఁగా నామెనుగూర్చి దూతి చెప్పునది—
మ. అలినీ! తత్తఱమేలె నేఁడు నిదె నీయాత్మేశుఁడౌ భృంగమున్
జలజాసక్తమరందపానవశతన్ సానందుఁడై యున్నవాఁ
డులు కింతేనియు లేక నీ వరుగుమా! యొప్పార నిప్పాట నీ
చెలువుండుం బఱతెంచుఁ దేకువము రాజీవంబు పుష్పించినన్.
తా మింక వెలుపలకు దయచేయుం డని మంత్రికిని సంబోధించుచుఁ జెప్పునది—
మ. పతి నిద్రించినవేళ రాఁదగున యోపద్మారి! యీకేళికా
యతనంబందు రతిశ్రమన్ విభుఁడు నిద్రాసక్తుఁడై యుండె నీ
శతపత్రేక్షణ మోము వాంచినది నీసామర్థ్యమున్ జూపఁబో
కతివేగంబున నేఁగునా! తొలఁగి మాయాత్మల్ సుఖం బందఁగన్.
రేయి రాజమహిషి తనకంఠహారమును మంత్రికంఠమున వైచెను. ఆతఁడు నది మఱచి మఱునాఁడు దానిఁ దాల్చియే రాజసభ కరుదెంచెను. అది గాంచి రాజు గుఱుతించునేమో యని భీతిలి నిపుణయగు నాదూతి వందివేషమున నరుగుదెంచి యీక్రిందిపద్యమును జదువ నందలి “మానపరిపాల” యనువిశేషణముఁ బట్టి మంత్రి తెలిసికొని తనకంఠమందలి హారమును బైపచ్చడమునఁ జుట్టి పారితోషికముగా నొసంగెను.
చ. అతులసభాంతరస్థితబుధావళికెల్ల జొహారు వీరరా
హుతులకు మేల్జొహారు సతతోజ్జ్వలవిక్రమసార్వభౌమసం
తతికి జొహారు వైభవవితానపురందరుఁ డైనయట్టి భూ
పతికి జొహారు మానపరిపాల! జొహారు ప్రధానశేఖరా!
