బొబ్బిలియుద్ధనాటకము. 94
రాజు. - [ఈయలబలమునకుం బోలె లేచి మంచము దిగి యివలికి వచ్చి కవాచి పై కూర్చుండి] ఏదిరా పులి ? ఎటుపోయినదిరా ? చల్లారామా, ఏమైతివిరా ! హా పులి వానిని వేసికొని పోయినదా ? [అని అన్నివైపుల వెదకుట నభినయించును.]
పాపయ్య. - [ప్రవేశ మభినయించి ఎడమచేతితో రాజును గొంతునం బట్టుకొని కుడిచేత బాకు కొని ఆతని గుండియకుం గదియించి] తప్పించుకొన యత్నించితివా, తక్షణము గటు క్కనిపించెద. రాజా, ఇది అడవి పులిగా దోయి, బొబ్బిలిపులి; దీని పేరు బొబ్బిలి బెబ్బులి తాండ్రపాపయ్య. ఈపులియే చల్లారాముని కొనిపోయినది.
రాజు. - పాపయ్యా, దొంగపోటు పొడువ వచ్చితివా !
పాపయ్య. - నీవు దొంగప్రొద్దున గదా ముట్టడి వేయించితివి ?
[నేపథ్యమున.]
'హా ! నారాయణ ! నారాయణ !'
రాజు. - హా ! హా! చల్లారాముని గొంతు ! [స్వగతము] బయట ఇతనిసిబ్బంది వచ్చియున్నారు గావలయు. (ప్రకాశము) పాపయ్యా, నిన్నుఁ జూచినతర్వాత, ఎంత పరివార మున్నను, ఇంక నేమి ఆశలు ? ఈ బొబ్బిలి నీ కిచ్చెదను, నాప్రాణములు కొనకు పాపయ్యా.
పాపయ్య. - ఆహాహా !
సీ. బొబ్బిలి యిత్తువా? యబ్బబ్బ శిబి కర్ణ
థారాధరులకన్న దాత వైతి !
నీపాడుప్రాణంబు నేను గైకోనురా,
గాలిలోపల నది కలయుఁ జుమ్ము.
ఉండెఁబొ మ్మామాట ; యూడెనా యోరి నీ
ప్రక్కలోపల నున్న బల్లెకోల ?
వెలికి వచ్చెనొ కంటినలుసు నీ కిప్పుడు ?
పరులసొ త్తాశించు ఫలము గంటె ?
తే. వీఱిఁడికి నీకు జగదేకవీరుఁ డైన
రావుపైఁ బగ యన నేమి రా బజీత ?
వెంగళుని పెండిలికి నన్ను వెడలకుండఁ
జేసిన ఫలంబుఁ గుడువు చేసేత నిపుడు. ౭౮
