పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/77

16

భోజరాజీయము ఆశ్వా. 1

చ.⁠

సదయుఁ డహోబలేశుఁడు ప్రసన్నగుణాఢ్యుఁ డనాధనాథుఁడై చదువులకుం గరంగఁదు నిజంబగుభక్తిరసోక్తిఁ బోలె మున్ జదివినభార్గవాదులకు సన్నిధి చేసెనె దైత్యజాతుఁ డ య్యదన సమస్తమందుఁ గల డంటకు దృష్టము చూపిన ట్లొగిన్.

⁠ 71

క.⁠

ఇది సార మిది యసారం బిది యల్పము ఘన మిదనక యెందును దానై వొదలుటఁ దెలుపఁడె దితిసుత సదనస్తంభమున నెల్ల జగములు నెఱుఁగన్.

⁠ 72

ఉ.⁠

పోఁడిగ నెందునుం గలఁడు పొ మ్మనుదాసుని జిహ్వనుండియో వేఁడి రమావిభుం డనెడివీఱిఁడి దైత్యునిదృష్టినుండియో వాఁ డది వ్రేయు నింక నని వావిరిఁ గంబమునందునుండియో నాఁ డటు లుద్భవించుట యనం దగు సర్వగతాత్ముఁ డల్పుఁడే.

⁠ 73

సీ.⁠

మశక పిపీలికా మక్షికా ప్రభృతులై        చరియించు నజ్ఞానజంతువులకు దృణగుల్మభూరుహదృషదాదికంబులై        చను జడస్థావరజాతములకు నపవర్గసుఖసిద్ధి యఱచేతిధన మన్నఁ        దెలివియు భక్తియుఁ గలుగునట్టి జనులకు గమనాగమనశూన్య మగు [1]సౌఖ్య        గతి [2]బ్రాతె యిది యీయగణ్యపుణ్య

⁠

ఆ.⁠

తీర్థసేవన వినుతింపఁ బెంపారున త్యుత్తమమయి మహి నహోబలాఖ్య తీర్థ మిట్టిమేటి తీర్థమునకుఁ గర్త యగునృసింహుమహిమ యడుగనేల.

⁠ 74

క.⁠

కనుఁగొనిన నధికసుకృతము, వినినం గల్మషహరంబు, వెలయఁగఁ జిత్తం

⁠

1. నాఖ్య
2. బ్రాతి