| చ. |
అనవుడు భోజుఁ 'డిట్టి యితిహాసము నే నెఱుఁగంగ నేర నిం
క నొకటి నాకు ని న్నడుగఁగా వలయున్ గృహమేధి కర్హపుం
బని సదనాగతాతిథిసపర్యయకా తెలివొందెఁ జిత్త మో
మునివర! యందుఁ గల్గు ఫలము న్వివరింపఁ గదయ్య' నావుడున్.
| 105
|
అన్నదానపరుఁడగు విప్రుని కథ
| క. |
భోజనృపా! విను మతిథికి
భోజన మిడునతని కొదవు పుణ్యమహిమ యం
భోజభవుఁ డైన నెఱుఁగఁడు
నా జగమున వింత నంత నా నెచ్చోటన్.
| 106
|
| సీ. |
ఈ యర్ధమున కొక్క యితిహాస మేను జె
ప్పెద నొక్కవిప్రుఁడు సదమలాత్ముఁ
డతనికి మువ్వురు సుతు లుత్తములు వారు
పితృమాతృభక్తులై పేర్చి యుందు
రగ్రజన్ములఁ గొల్తు రనుజు లగ్రజులును
ననుజులఁ బాటింతు రనుదినంబు
నందులోఁ జిన్నవాఁ డతిధర్మశీలుఁడై
విప్రుల కశనంబు వెలయఁ బెట్టు
|
|
| ఆ. |
నట్లు జరుగుచుండ నమ్మేలు చూడఁ జా
లక విధాత దుదిఁ గలంచె ననఁగఁ
గతిపయాబ్దములకు మృతుఁ డయ్యె నవ్విప్రుఁ
డతనియతివ తోన యనుగమించె.
| 107
|
| క. |
తల్లియుఁ దండ్రియు నీక్రియఁ
జెల్లినఁ బరలోకవిధులు చేసినతుది న
య్యిల్లు చెడకుండఁ దమలో
నుల్ల మలరఁ గలసి మెలసి యుండిరి కొడుకుల్.
| 108
|
| క. |
అప్పుడు నయ్యనుజన్ముఁడు
తప్పక యతిథులకు నన్నదానము వినయం
|
|
