ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
88
అం 3]
భారత రమణి
దేవే--ఔను వింతను చూచుచుంటిని.
మాన--అడ్డుపెట్ట లేదేమి?
దేవే-- లేదు.
మాన-- ఎందుచేత?
దేవే--పోలీస్వువారు పిల్లవానిని విడుతురనే భయముచేత.
మాన--ఆ భయము చేతనా?
దేవే--పోలీసువారు నాకు మేనత్త కొడుకులు
మాన--మీకు మతి చలించినట్లున్నది.
దేవే--నిజము కావచ్చును.
మాన--వాని చెఱ తప్పించుడు
దేవే--ఎవరిది? (నవ్వును)
మాన--అబ్బాయిది; నవ్వుతారేమి?
దేవే--బాగు బాగు, నేకే చింతయులెదు. లోకమర్యాద తెలియదు. దైవము నన్నాడ దానిని ఛేయక మగవానినెందుకు చేసెనో? ఇప్పుడు నూరు ప్రసవవేదన లగుభవించుచున్నాద్ను.
మాన--కుర్రవాని కేమగును?
దేవే-- జైలునకు వెళ్లును. పట్టుబడకున్న దొంగతన ము గొప్ప విద్య. పట్టుబదినచో చెఱసాల తప్పదు. ఆహా! గవర్నమెంటువా రెట్టి నియమము చేసిరి? బలే!
మాన-- బాలుడు జెయిలులోపడిన నేను బ్రతుకను.
